เมื่อรับบิณฑบาตเสร็จเรียบร้อย ก็ต้องไปสนทนาธรรมกับญาติโยมที่ศาลา ๑๐๐ ปี หลวงปู่สายวัดท่าขนุน เพื่อรอเวลาในการทำบุญวันเข้าพรรษา ครั้นแสดงพระธรรมเทศนาวันเข้าพรรษาเสร็จ กระผม/อาตมภาพก็ยังบอกกับทุกท่านว่า "สิ่งที่เราชดใช้ไปนั้นยังไม่คุ้ม กระผม/อาตมภาพก็ยังไม่รู้ว่าจะเจออะไรเข้าไปอีก" แต่ขออนุญาตเดินทางก่อน เพราะว่ามีนัดกับญาติโยมเอาไว้ 
 
ครั้นเดินทางมาถึงวัดอุทยาน ตำบลบางขุนกอง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี ก็ยังไม่มีปัญหาอะไร ปัญหามาเกิดเมื่อกระผม/อาตมภาพได้นำเอาผ้าเก่าทั้งหมดใส่ตะกร้า มอบให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) นำไปซักกับเครื่องซักผ้าอัตโนมัติ ปรากฏว่าออกไปได้ไม่นาน น้องเล็กก็โทรศัพท์กลับมาว่าเกิดอุบัติเหตุ..! 
 
เป็นอันว่าในช่วงระยะทางอันยาวไกลจากวัดท่าขนุนมาถึงวัดอุทยานไม่มีปัญหาอะไร มาพลาดเอาแค่จังหวะที่กระผม/อาตมภาพไม่ได้อยู่บนรถนิดเดียวเท่านั้น เจอมอเตอร์ไซด์ทิ้งโค้งกินเลนมา เสยพังไปทั้งแถบ..! จนกระทั่งไม่สามารถที่จะเปิดประตูด้านคนขับลงมาได้ ตอนจะลงจากรถ น้องเล็กต้องใช้วิธีเปิดประตูด้านคนนั่งแล้วปีนออกมา แต่ก็ยังดีว่าในเรื่องของการขอคืน จากสิ่งที่เราขอไปเพื่อเป็นค่าตอบแทนนั้น ไม่มีการบาดเจ็บล้มตายด้วยประการทั้งปวง แค่เสียหายต่อทรัพย์สินเท่านั้นเอง..! 
 
ในส่วนนี้กระผม/อาตมภาพก็ได้แจ้งขอยืมรถจากทิดเดช ซึ่งไม่แน่ใจว่าปัจจุบันนี้ใช้ชื่อจริงว่าอะไร เพราะว่าเปลี่ยนชื่อใหม่มาหลายครั้ง แต่ทุกคนก็ยังเรียกทิดเดชอยู่เหมือนเดิมว่า "หลวงพ่อขอยืมรถอีกวาระหนึ่ง เพราะเกิดอุบัติเหตุอีกแล้ว รถเพิ่งออกจากศูนย์มาไม่กี่วัน ก็มาบุบบิบบู้บี้เหมือนเดิม..!" 
 
เรื่องพวกนี้ขอบอกว่าถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเจอเข้า อย่าได้อารมณ์เสีย แล้วขณะเดียวกันก็อย่าได้ท้อใจว่า ทำไมเราทำความดีเพื่อส่วนรวมแท้ ๆ ต้องมาเจอกับเรื่องพวกนี้ ? เนื่องเพราะว่าธรรมชาติ ลม ฟ้า ฝน ไฟ นั้น เป็นเรื่องปกติของเขาที่จะต้องมาตามวาระ แต่ว่าเราเองไปขอให้เร็ว ขอให้ช้า ขอให้ไปซ้าย ขอให้ไปขวา ขอให้ขึ้นบน ขอให้ลงล่าง สิ่งที่เราขอนั้นแม้ว่าจะไม่ถึงขนาดไปขัดธรรมชาติทีเดียว แต่ก็ไปเปลี่ยนแปลงผลกระทบที่มีต่อผู้อื่น  
 
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น สิ่งที่เราทำไปจึงเป็นผลสะท้อนย้อนกลับมา ให้เราจะต้องรับบางสิ่งบางอย่างเพื่อทดแทนกันไป ซึ่งต้องบอกว่าสมน้ำสมเนื้อกับสิ่งที่เราได้ขอให้เปลี่ยนแปลงไป
		 
		
		
		
		
		
		
			
				__________________ 
				........................ 
 
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง 
 จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
			 
		
		
		
		
		
			
				  
				
					
						แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-07-2024 เมื่อ 04:16
					
					
				
			
		
		
		
	
	 |