[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเองเมื่อตั้งใจจะไปบวช เห็นว่าวัดท่าซุงอยู่ในฝ่ายมหานิกาย เมื่อไปเปิดตำราการขานนาคแบบมหานิกายก็คือแบบอุกาสะฯ จึงท่องคำขานนาคแบบอุกาสะฯ ไป ครั้นไปถึงแสดงเจตจำนงในการอุปสมบทได้ ๒ วัน ทางเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบบอกว่า "วัดเราเราบวชแบบมหานิกายแปลง ก็คือถึงสังกัดมหานิกายก็ ใช้คำขานนาคแบบเอสาหังฯ ของธรรมยุต"

กระผม/อาตมภาพต้องใช้เวลา ๒ วันในการไปท่องคำขานนาคแบบเอหาสังฯ พอท่องได้ไปรายงานตัว เจ้าหน้าที่บอกว่า "คุณบวชหมู่ ต้องเปลี่ยนเป็นเอเต มะยัง ภันเตฯ" ก็ต้องเสียเวลาไปท่องอีกครึ่งวัน เพราะฉะนั้น..ถ้าหากว่าปัจจุบันนี้จะให้บวชแบบไหนก็บอกมาได้เลย เพราะว่าท่องได้หมดตั้งแต่เมื่อ ๓๙ ปีที่แล้ว..!

ในเมื่อพวกเราต้องใช้ระยะเวลาการท่องคำขานนาค แล้วยังจะต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบของทางวัด และก็ทำงานต่าง ๆ ด้วย ก็แปลว่าต้องตั้งใจมากกว่าปกติ หลายคนที่ไม่คุ้นชินก็อาจจะเครียดไปเลย เพราะว่าอยู่บ้านเราอาจจะนอนตื่น ๙ โมง ๑๐ โมง แต่ที่นี่ต้องตื่นตั้งแต่ตี ๓ ครึ่ง..!

ขอบอกให้ท่านทั้งหลายทราบว่า "ตัดสินใจผิดที่มาบวชที่วัดท่าขนุน" ชาวบ้านแถวนี้แทบไม่มีใครเขาบวชวัดนี้หรอก เขาบอกว่า "เดี๋ยวลูกเขาลำบาก" ทุกคนมีศรัทธาในตัวหลวงปู่สาย อดีตเจ้าอาวาสวัดท่าขนุนเป็นอย่างยิ่ง จะบวชลูกก็แห่มากราบลาหลวงปู่สายก่อน แต่เอาลูกไปบวชที่วัดอื่น..! ก็ต้องขออนุโมทนาด้วย ที่พยายามให้ลูกไปสบาย เพียงแต่ว่าสบายแล้วได้บุญหรือได้บาป ก็ไม่อาจจะที่จะรับรองได้..!

เพราะว่ากิจวัตรต่าง ๆ ในเรื่องของการสวดมนต์ ทำวัตร บิณฑบาต เจริญกรรมฐานนั้น เป็นหน้าที่ของพระภิกษุสามเณรที่จะต้องทำ อันดับแรกเลยก็คือ เป็นการสร้างสมบุญกุศลให้กับตนเอง โดยฉวยโอกาสที่อยู่ในอุดมเพศ ทำอะไรก็ได้อานิสงส์มาก ในเมื่ออยู่ ๆ ได้อานิสงส์มากกว่าปกติหลายเท่า ก็ต้องรีบกอบโกยเอาไว้ ถึงเวลาสึกหาลาเพศไป เราจะได้อาศัยบุญกุศลตรงนี้ ในการดำเนินชีวิตของเรา ซึ่งจะมีความสะดวก ความคล่องตัวกว่าคนอื่น

แต่ถ้าหากว่าอยู่ต่อได้ สิ่งที่เราสั่งสมเอาไว้ เมื่อรวมตัวกันมากเข้าก็จะกลายเป็นบารมี ท้ายที่สุดก็จะกลายเป็นกำลังใหญ่ในพระพุทธศาสนา สามารถช่วยแบ่งเบาภาระของครูบาอาจารย์ ตลอดจนช่วยยังพระพุทธศาสนาให้เจริญมั่นคงยิ่งขึ้น