[เถรี]

แต่พระครูเทพก็แจ้งว่า "ปีนี้ผมไม่ทำวัตถุมงคลแล้วครับหลวงพ่อ ขอเก็บของเก่าของหลวงพ่อ ไม่ว่าจะเป็นเหรียญพญาเต่าเรือนเปิดโลกพลิกชีวิต พิมพ์ซุ้มเศรษฐี หรือว่าเหรียญสมเด็จองค์ปฐมยิ้มรับทรัพย์ มาให้บรรดาเจ้าภาพกฐินปีนี้ได้บูชากัน เพื่อร่วมทอดกฐินสามัคคีของวัดสี่แยกเจริญพร

กระผม/อาตมภาพก็อนุโมทนาด้วย เนื่องเพราะว่าท่านเองช่วยเหลือคนทั่วประเทศไทย แต่พอถึงเวลาตัวเองเดือดร้อนขึ้นมากลับหาคนช่วยไม่ได้ ต้องบอกว่าน่าจะเกิดวันเดียวกับกระผม/อาตมภาพ ซึ่งโบราณท่านบอกเอาไว้ว่า คนที่เกิดวันอาทิตย์นั้น "ฯลฯ จักพึ่งผู้อื่นมิได้สักครา เขากลับพึ่งพาดีเนื้อดีใจ..ฯลฯ"

เมื่อพูดมาถึงเรื่องของวัตถุมงคล ก็ขอกล่าวถึงเรื่องประหลาดอยู่เรื่องหนึ่ง ก็คือตอนที่หลวงพ่อพระครูสิริสีลวัตร รักษาการเจ้าคณะจังหวัดอำนาจเจริญ ให้คณะญาติโยมจำนวน ๔๐๐ คน มาถวายเทียนพรรษาและผ้าอาบน้ำฝน กระผม/อาตมภาพจะค้นเอาพระเนื้อยาวาสนาจินดามณี พิมพ์สะดุ้งกลับ เพื่อเอามาแจกจ่ายเป็นของที่ระลึกให้กับญาติโยม ปรากฏว่าหาเท่าไรก็หาไม่เจอ ไม่ทราบเหมือนกันว่าใครเอาไปซุกไว้ที่ไหน ?!

จนกระทั่งต้องออกไปรับญาติโยมมือเปล่า ได้แต่แสดงสัมโมทนียกถา เพื่อช่วยเพิ่มกำลังใจให้แก่ญาติโยม ที่อุตส่าห์เดินทางมาไกลแสนไกลเท่านั้น แต่เป็นเรื่องอัศจรรย์ที่ว่า พอรุ่งขึ้น พระเนื้อยาวาสนาจินดามณี พิมพ์สะดุ้งกลับ ก็ตั้งอยู่ที่เดิมนั่นเอง แล้วก่อนหน้านี้หายไปไหน ? ทั้ง ๆ ที่อยู่ในลังใบใหญ่ทีเดียว กระผม/อาตมภาพก็ยังอัศจรรย์อยู่จนถึงวันนี้

ถ้าหากว่าท่านใดต้องการก็ไปบูชาเอาในเว็บวัดท่าขนุน ซึ่งไม่รู้ว่าทางไอ้ตัวเล็กเหลืออยู่เท่าไร แต่ว่าเหลืออยู่ที่กระผม/อาตมภาพนั้นก็ในระดับหลักพันเท่านั้น ตั้งใจว่าถ้าหากว่าเหรียญนาคเกี้ยวกันภัย เนื้ออื่น ๆ ออกไม่ทันในช่วงกฐิน ก็จะเอา พระเนื้อยาวาสนาจินดามณี พิมพ์สะดุ้งกลับ นี้ มาให้ญาติโยมได้ทำบุญกฐินแทน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๗ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)