[เถรี]

โยมเขาก็จำได้ พอถึงเวลาพระกลับมา ก็ไปสอบถามว่า "วันนั้นเวลานั้น เจอควายป่าจริงหรือเปล่า ?" พระท่านยืนยันว่า "จริง ควายป่ากำลังจะวิ่งเข้ามาขวิด อยู่ ๆ มีเสียงเปรี้ยงเหมือนฟ้าผ่าขึ้นมา ควายป่าตกใจ วิ่งหนีไปเลย..!" ก็แปลว่าถ้าไม่ใช่คิดที่จะหลบไปทำอะไรที่ผิดศีลผิดธรรม ก็กรุณาลาครูบาอาจารย์ให้เรียบร้อย อย่างของวัดเรา ข้อนี้กระผม/อาตมภาพให้พวกเราบอกลาแล้ว ยังต้องลงสมุดลาด้วยว่าไปทำอะไร

อานิสงส์ในการ "ฉันคณโภชนาและปรัมปรโภชนาได้" นั้น ถ้าเราพลาดก็ต้องอาบัติอีก คณโภชนาก็คืออาหารที่เจ้าภาพออกชื่อ แล้วพระเราฉันตั้งแต่ ๔ รูปขึ้นไป เพราะว่าสมัยก่อนเวลาพระมหากษัตริย์หรือมหาเศรษฐีเขานิมนต์พระไปฉันทีหนึ่งเป็นร้อย ๆ รูป บางทีก็ถึง ๕๐๐ รูป..! แล้วอาหารบางอย่าง ในชีวิตของพระบางรูปไม่เคยเจอเลย อย่างเช่นข้าวมธุปายาส เพราะว่าถ้าไม่รวยจริงก็ทำไม่ได้..!

เนื่องจากว่าคนที่จะทำข้าวมธุปายาส อย่างน้อยต้องมีแม่วัว ๕๐๐ ตัว รีดนมจากแม่วัว ๒๕๐ ตัวแรก เอามาเลี้ยง ๒๕๐ ตัวที่เหลือ แล้วก็แบ่งครึ่งไปเรื่อย ทำในลักษณะนี้จนถึงแม่วัวชุดสุดท้าย นมก็ข้นคลั่กแทบจะเป็นเนยอยู่แล้ว จากนั้นก็เอานมนั้นมาหุงข้าว นอกจากจะรวยจริงแล้วยังต้องมีศรัทธาอีกด้วย ถึงจะทำถวายพระได้ขนาดนั้น พระที่ท่านเป็นปุถุชนได้ยินก็อยากจะฉัน ถึงเวลาเขานิมนต์ก็อาศัยเกาะผู้ได้รับนิมนต์ไปด้วย ไปเกินกว่าที่เจ้าภาพเขานิมนต์ ทำให้เขาลำบากใจยังไม่พอ ยังสิ้นเปลืองอีกต่างหาก พระพุทธเจ้าจึงได้ห้ามเอาไว้เลยว่า "ถ้าเจ้าภาพออกชื่ออาหาร ห้ามฉันเกิน ๔ รูปขึ้นไป"

สมัยนี้เจ้าภาพหลายรายก็นิยมบอกว่าตนเองจะถวายภัตตาหารอะไร ? โปรดระวังไว้ด้วย หลายวัดก็จะมีโฆษกและพิธีกรประกาศว่า ท่านนั้นเป็นเจ้าภาพอาหารชนิดนี้ ท่านนี้เป็นเจ้าภาพอาหารชนิดโน้น พาพระซวยไปมากต่อมากด้วยกันแล้ว..! กระผม/อาตมภาพถ้าเจอก็หยุดฉันเลย อิ่มหรือไม่อิ่มก็พอแค่นี้แหละ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวจะโดนอาบัติ..!