[เถรี]

ครั้นเมื่อท่านพ้นคดีออกมา ยังไม่ได้รับตำแหน่งแห่งที่สมณศักดิ์อะไรกลับคืน กระผม/อาตมภาพไปเยี่ยม ท่านก็ยังขอบอกขอบใจ บอกว่า "ถ้ามีเวลาเมื่อไร ข้าจะแวะไปหาแกที่ท่าขนุน ตอนนี้สุขภาพร่างกายไม่ค่อยดี ต้องไปหาหมอมากกว่าไปหาคนอื่น" จนกระทั่งท่านได้รับพระราชทานสมณศักดิ์พระพรหมดิลกคืนมา โดยถือว่าไม่มีความมัวหมองใด ๆ กระผม/อาตมภาพก็ยังโผล่ไปตามวาระและเวลาที่เหมาะสม

แม้กระทั่งวันนี้ที่รีบไปกราบท่าน ก็เพราะว่ามีกิจการงานอื่นรออยู่ ได้กราบเรียนท่านว่า "นอกจากเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ระบาดแล้ว กระผมยังโดนแต่งตั้งให้เป็นคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ (หนกลาง) ต้องออกตรวจประเมินยกหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ จนกระทั่งไม่มีเวลาที่จะจัดงาน แม้กระทั่งปีนี้ วันที่ ๑๐ - ๑๑ - ๑๒ - ๑๓ กันยายน กระผมก็ยังต้องตรวจประเมินยกหมู่บ้านศีล ๕ ต้นแบบอยู่เลย ทำให้ไม่มีเวลาจัดงานวันบูรพาจารย์วัดท่าขนุนในวันที่ ๑๔ กันยายน จึงไม่มีโอกาสที่จะนิมนต์หลวงพ่อไปที่วัดท่าขนุนอีกเลย" ท่านบอกว่า "ไม่เป็นไร..เดี๋ยวข้าเป็นคนไปหาแกเอง ไม่ต้องนิมนต์ก็ได้"

เมื่อได้เวลาอันสมควร เพราะว่าท่านจะต้องออกใส่บาตรเนื่องในวันเกิดและปล่อยชีวิตสัตว์ กระผม/อาตมภาพจึงขออนุญาตกราบลา วิ่งกลับมาดูบรรดาผู้เข้ารับการอบรมพระคิลานุปัฏฐากที่วัดปรังกาสี การมาเยี่ยมการอบรมนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมาก เนื่องเพราะว่าพระผู้น้อยที่เข้าอบรมนั้น บางทีตั้งหน้าตั้งตาอบรม แล้วก็ไม่รู้ว่ามีพระผู้ใหญ่มองเห็นหรือไม่ ว่าตนเองมาทำหน้าที่สำคัญอยู่ ? เมื่อเห็นพระผู้ใหญ่มา ก็รู้สึกชื่นใจ มีกำลังใจ

เมื่อให้กำลังใจบรรดาผู้เข้าอบรมเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็วิ่งกลับไปฉันเพลที่วัดท่าขนุน เพื่อให้ทางวัดท่าขนุนได้เห็นหน้าเจ้าอาวาสบ้าง..! เสร็จแล้วกระผม/อาตมภาพก็วิ่งกลับไปที่วัดปรังกาสี เพื่อร่วมงานพระราชทานเพลิงศพนายพิเชียร ประชากุล อดีตผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านดินโส อดีตรองนายกเทศมนตรีตำบลสหกรณ์นิคม ซึ่งถือว่าเป็นผู้บริหารโรงเรียนแทบจะเจ้าแรก ๆ ที่วิ่งไปหากระผม/อาตมภาพถึงเกาะพระฤๅษี ทันทีที่กระผม/อาตมภาพย้ายไปอยู่ที่นั่น เนื่องเพราะว่าท่านไปขอใช้สถานที่ในการฝึกลูกเสือ ซึ่งมีการตั้งฐานฝึกต่าง ๆ ในบริเวณนั้น

เมื่อรู้จักมักคุ้นกัน กระผม/อาตมภาพก็ได้ให้ทุนการศึกษากับทางโรงเรียนบ้านดินโสเป็นโรงเรียนที่สอง เพิ่มเติมจากโรงเรียนบ้านป่าไม้สะพานลาว ซึ่งได้รับเป็นโรงเรียนแรก แล้วก็ให้ต่อเนื่องยาวนานมา จนกระทั่งเกิน ๓๐ ปี อย่างที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนี้