[เถรี]

เรื่องพวกนี้กระผม/อาตมภาพจำได้ว่า เคยบอกกล่าวแล้วว่า "ถ้าเป็นเย็นวันศุกร์หรือบ่ายวันศุกร์ เราไปทำความสะอาดเอาไว้ เพื่อรอรับนักท่องเที่ยววันเสาร์และวันอาทิตย์ ส่วนใครที่มาวันธรรมดา จะเจอใบไม้ตกหล่นอยู่บ้างก็ไม่เป็นไร" ส่วนที่หนักที่สุดก็คือบันไดขึ้นรอยพระพุทธบาท รองลงมาก็เป็นบันไดขึ้นพระพุทธเจติยคีรี ส่วนทางเดินรอบบริเวณทางรถไฟสายมรณะนั้น ต้องบอกว่าเหมือนกับพื้นราบ เดินค่อนข้างจะสบาย ไม่มีปัญหา เราแค่ทำความสะอาดเอาไว้ก็พอ

เพียงแต่สำคัญตรงที่ว่าระยะนี้ ท่านทั้งหลายก็ต้องเร่งรัดในการเรียนบาลี บางทีก็ไม่มีเวลาไปดูแลความสะอาดนอกเหนือจากรอบที่พักของตัวเอง เพียงแต่ว่าก่อนช่วงงาน เราต้องระดมทำความสะอาดครั้งใหญ่ แล้วก็แบ่งปันหน้าที่ให้ชัดเจนว่าใครรับผิดชอบอะไรบ้าง

โดยเฉพาะในส่วนที่อยู่ในศาลา ถ้าเห็นใครนั่งเว้นระยะเมื่อไรไล่ให้นั่งชิดทันที ไม่ต้องไปสนใจว่าเป็นเจ้าใหญ่นายโตที่ไหนมา เพราะว่าบุคคลที่เห็นแก่ตัวมีมาก บางทีคนจำนวนมากนั่งอยู่ด้านนอก เจอฝนด้วย แต่ข้างในนั่งกันสบาย แทนที่จะเข้ามาได้อีก ๕๐๐ คน หรือ ๑,๐๐๐ คน ก็กลายเป็นว่าต้องไปนั่งตากฝนอยู่ด้านนอก โดยเฉพาะในช่วงเดือนกันยายนนั้น เป็นช่วงที่ฝนชุกอีกต่างหาก ดังนั้น..ถ้าหากว่าแบ่งหน้าที่กันตั้งแต่เนิ่น ๆ ต่างคนต่างหาทีมงานของตนเอง ถึงเวลาเราจะได้จัดการหน้าที่ของเราให้เรียบร้อย ไม่ต้องไปกังวลทีหลัง

ส่วนท่านใดที่ยังต้องเดินทางไปเรียน บางทีกระผม/อาตมภาพก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน อย่างท่านปู (พระพงษ์สิทธิ์ สนฺตจิตฺโต) มีให้เรียนใกล้ ๆ ในเมืองกาญจน์ก็ไม่เรียน แต่จะไปเรียนถึงอยุธยาที่ มจร.แม่เลย ถ้าไม่กลัวลำบากก็ตามใจ กระผม/อาตมภาพเองเป็นห่วงตรงที่ว่า การเดินทางไกล ๆ แล้วไม่มีรถส่วนตัวนั้นไม่ใช่เรื่องสบาย ต้องต่อรถ ต่อแล้วต่อเล่ากว่าจะไปถึง ถ้าหากว่าเรียนหนัก ๆ อาจจะเหนื่อยจนหมดสภาพไปเสียก่อน

อีกส่วนหนึ่งก็คือในเรื่องของผู้ที่เรียนที่ห้องเรียนวัดปรังกาสี ปีนี้กระผม/อาตมภาพให้เฉพาะในส่วนของวัดท่าขนุนเท่านั้น เพราะว่าขอไปแล้วว่าให้เป็นสาขารัฐประศาสนศาสตร์ เนื่องเพราะวางแผนระยะยาวไว้ ก็คือถึงเวลาแล้วปีถัดไปก็จะได้รับปี ๑ ที่เป็นฆราวาส ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือบรรดาเจ้าหน้าที่เทศบาลและ อบต.ที่ต้องการเพิ่มวุฒิการศึกษาของตนเอง แต่ว่าทางวิทยาลัยสงฆ์ไม่ให้ กระผม/อาตมภาพถือว่าช่วยเขามามากและช่วยเขามานาน ขอแค่นี้ไม่ให้ก็เป็นอันว่าไปดูแลกันเอง..!