[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๗ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเดินทางฝ่าฝนไปรับโล่รางวัลผู้สนับสนุนสถาบันภาษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ในโอกาสครบ ๑๒ ปีการจัดตั้งสถาบันภาษา ซึ่งกระผม/อาตมภาพนั้นเป็นนิสิตรุ่นแรกที่เข้าศึกษาในสถาบันภาษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย โดยที่ทุกวันนี้ภาษาอังกฤษซึ่งพอจะทำมาหากินได้ ก็ล้วนแล้วแต่ได้รับการสั่งสอนมาจากสถาบันภาษาแห่งนี้แทบทั้งสิ้น

โครงการจัดตั้งสถาบันภาษานั้นต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก เนื่องเพราะว่าภาษาอังกฤษนั้นเป็นภาษาที่สามารถสื่อสารได้แทบจะทั่วทั้งโลก โดยเฉพาะในสื่อโซเชียลต่าง ๆ แม้ว่าในปัจจุบันมีแอพพลิเคชั่นในการแปลภาษาต่าง ๆ ก็ตาม แต่กระผม/อาตมภาพเจอมาแล้วว่าที่ประเทศจีน เมื่อเจ้าหน้าที่ฟังภาษาอังกฤษไม่ออก พอกระผม/อาตมภาพพูดภาษาอังกฤษเข้าเครื่องแปลภาษา ปรากฏว่าเครื่องไม่แปลให้..!

แต่พอทิดเฟิร์ส (นายบัณฑิต เอี่ยมตระกูล) ซึ่งติดตามไปช่วยดูแลกระผม/อาตมภาพ พูดภาษาอังกฤษแบบเป็นบ้างไม่เป็นบ้าง เครื่องกลับแปลให้ แสดงว่าเครื่องแปลภาษานั้น ใช้สำหรับบุคคลที่พูดภาษาได้แบบงู ๆ ปลา ๆ ไม่ใช่บุคคลที่สามารถสื่อสารด้วยประโยคภาษาอังกฤษยาว ๆ ได้

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงไม่สามารถที่จะเชื่อถือเครื่องแปลภาษาได้ โดยเฉพาะทุกวันนี้ บางทีเมนูอาหารไทยในต่างประเทศ เมื่อแปลออกมาแล้ว กลายเป็นอะไรที่ตลกขบขันจนท้องคัดท้องแข็ง..!

ดังนั้น..ในปัจจุบันนี้หากใครจะศึกษาภาษาต่างประเทศเป็นภาษาที่ ๒ กระผม/อาตมภาพขอแนะนำว่า ถ้าไม่ใช่ภาษาจีนก็ควรที่จะเป็นภาษาอังกฤษ เนื่องเพราะว่าภาษาไทยที่รอบบ้านเรานิยมเรียนกัน จนมีห้องเปิดสอนการร้องเพลงชาติไทยอย่างเป็นทางการนั้น เราสามารถที่จะพูดได้ตั้งแต่เกิดแล้ว จึงควรจะศึกษาภาษาอื่นเพิ่มเติม เพื่อที่ถึงเวลาแล้วจะได้ออกไปสู่โลกที่กว้างขึ้น

โดยเฉพาะวันนี้ท่านอาจารย์พระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ ปธ. ๗ รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม เจ้าอาวาสวัดหนองโพ จังหวัดราชบุรี ได้ส่งรายการเดินทางไปทอดกฐินปลดหนี้ที่ประเทศศรีลังกามาให้ ในประเทศศรีลังกานั้น เราสามารถใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารได้เกิน ๘๐ เปอร์เซ็นต์ มีแค่คนรุ่นเก่า ๆ ที่ค่อนข้างจะหัวอนุรักษ์เท่านั้น ที่ไม่เข้าใจในภาษาอังกฤษ