[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๒๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของไทย คือเป็นวันสุนทรภู่ สุนทรภู่นั้นถือว่าเป็นสุดยอดกวีสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ท่านหนึ่ง โดยเฉพาะกลอน ๘ หรือว่า "กลอนตลาด" ของท่านนั้นเป็นที่เลื่องลืออย่างยิ่ง

ในพวกเราทั้งหลายรุ่นเก่า ๆ อย่างกระผม/อาตมภาพได้ร่ำเรียนมานั้น ก็มักจะมีการท่องอาขยานในวรรณคดีเรื่องต่าง ๆ โดยเฉพาะ "พระอภัยมณี" ซึ่งต่างประเทศประทับใจมาก ถึงขนาดนำไปแปลเป็นภาษาของตนเพื่อสอนใจคน อย่างเช่นที่พระฤๅษีได้สอนสุดสาครว่า

"แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์.........มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด........ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน"

แต่ว่าในวันนี้กระผม/อาตมภาพไม่ได้กล่าวถึงสุนทรภู่ หากแต่กล่าวถึงเรื่องร้อนในวงการลูกศิษย์สายวัดท่าขนุน ก็คือการที่เดียร์ (กิตติภูมิ เอี่ยมสุข) ลูกชายของพ่อโหน่งสามช่า ทำตะกรุดมหาสะท้อน รุ่น ๕ เนื้อทองคำหล่นในร้านบะหมี่ แล้วมีผู้เก็บเอาไปได้ ทำให้ต้องลงสื่อโซเชียลเพื่อขอให้ผู้เก็บได้นำเอาตะกรุดหาสะท้อนมาคืน โดยให้รางวัลถึง ๑๐,๐๐๐ บาท แต่โอกาสที่จะได้คืนนั้นกระผม/อาตมภาพคาดว่ายากเป็นอย่างยิ่ง เนื่องเพราะไปลงว่ามีราคาประมาณ ๑๘๐,๐๐๐ บาท คนได้ยินก็คงจะไม่เอา ๑๘๐,๐๐๐๐ บาทมาแลกกับ ๑๐,๐๐๐ บาทค่อนข้างจะแน่..!

แต่ที่น่าเกลียดกว่านั้นก็คือ มีผู้ฉวยโอกาสในการประกาศจำหน่ายตะกรุดมหาสะท้อน โดยมีทั้งตะกรุดทองคำ ตะกรุดเงิน ตะกรุดเนื้อตะกั่ว และตะกรุดเนื้อทองแดงด้วย กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็แทบจะเป็นลม เนื่องเพราะว่าความจริงตะกรุดมหาสะท้อนนั้นไม่มีอยู่ในโลก..!

ครั้งแรกที่กระผม/อาตมภาพได้ยินในเรื่องของตะกรุดมหาสะท้อนนั้น เป็นกระดอนสะท้อนของหลวงปู่รุ่ง วัดท่ากระบือ ซึ่งหลวงปู่รุ่งนั้นจะให้ลูกศิษย์นำเอาไม้กระโดน ซึ่งใช้แทนคำพ้องว่ากระดอน และนำไม้กระท้อนหรือว่าไม้สะท้อน ทั้งสองอย่างมากลึงเป็นลูกสะกด หรือบางรายไม่มีเครื่องมือเครื่องไม้ในการกลึง ก็จะใช้มีดถากเกลาเอาแบบหยาบ ๆ แล้วนำไปให้หลวงปู่ท่านปลุกเสก มีอำนาจในการสะท้อนกลับ โดยที่มีวลีระบุผลการใช้งานว่า "คนทำมาสะท้อนตัวตาย สัตว์ทำมาสะท้อนสูญหาย ผีทำมาสะท้อนมลาย" เหล่านี้เป็นต้น