[เถรี]

ฉะนั้น..หากใครยังมีพ่อมีแม่อยู่ ถือว่าท่านทั้งหลายเป็นคนโชคดี มีโอกาสก็พยายามตอบแทนบุญคุณท่านบ้าง กระผม/อาตมภาพดูแลพ่ออยู่ ๖ ปี ทั้งกลางวันกลางคืนจนกระทั่งตายคามือไปเลย..! ดูแลแม่อีก ๓ ปีเต็ม ๆ จากที่ท่านโดนรถชนหนัก กระดูกด้านขวาตั้งแต่กรามลงไปหักทุกชิ้น จนกระทั่งเดินได้ตามปกติ

ถ้าหากพวกเรามีโอกาสได้ทำในลักษณะอย่างนั้น ก็ถือว่าอย่างน้อยเป็นกตเวทิตาบุคคล ก็คือได้ตอบแทนสิ่งที่พ่อแม่เลี้ยงเรามาจนทุกวันนี้ ท่านที่เป็นพระภิกษุสามเณรยิ่งต้องระมัดระวังให้ดี กระผม/อาตมภาพสมัยที่เรียนประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ต้องเข้ากรรมฐาน ๑๐ วัน โดยมีการเข้ากรรมฐานร่วมกันกับพระที่เรียนจากที่อื่น ๆ

มีอยู่รูปหนึ่งมาจากเพชรบุรี ไม่ได้ถามชื่อเสียงเรียงนาม เพราะว่าอยู่ในช่วงปฏิบัติธรรม เขาห้ามพูดคุยกัน ก็ฉวยโอกาสถามท่านเนื่องเพราะเห็นว่าพอเริ่มจะทำวัตรเช้า ท่านก็จะล้วงเอาผ้าขาวผืนหนึ่งออกมาจากใต้อังสะ วางอยู่ตรงหน้า กราบงามสามที ทำวัตรเสร็จเข้ากรรมฐานก็เอาวางไว้บนตักตัวเอง เข้ากรรมฐานเสร็จเอาผ้าวางกราบสามที เก็บคืนที่เดิม

แอบถามท่านตอนฉันเช้าว่า "ขออภัยเถอะ..ผมเห็นหลวงพ่อเอาผ้าขาวมากราบมาไหว้ทุกวัน เป็นผ้าอะไรครับ ?" ท่านบอกว่า เป็นผ้าที่แม่ท่านพาดบ่าตอนรักษาศีลแปดเป็นประจำ ตอนนี้แม่ตายแล้วก็เลยเอาติดตัวไว้ เพื่อถึงเวลาแล้วสวดมนต์ไหว้พระอะไร ก็จะได้อุทิศส่วนกุศลให้กับแม่ทุกครั้ง

นั่นคือสิ่งที่ท่านทำเอาไว้ แล้วกระผม/อาตมภาพเห็นเป็นตัวอย่าง อีกท่านหนึ่งก็หลวงพ่อเอียด พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรสิทธาจารย์ เจ้าคณะภาค ๑๕ เจ้าอาวาสวัดคลองวาฬ (พระอารามหลวง) ท่านเอาแม่มาเลี้ยงไว้ที่วัดเหมือนกัน ตีสามตีสี่ก็ลุกขึ้นไปหุงข้าวหุงปลาให้แม่ พระอื่นขอร้องให้ท่านพักเพราะว่าอายุมากแล้ว เดี๋ยวจะช่วยทำให้ หลวงพ่อเอียดท่านบอกว่า "ไม่ได้..เพราะว่าพวกท่านไม่รู้ว่าแม่ผมชอบกินอะไร"

นั่นคือตัวอย่างดี ๆ ในชีวิตที่กระผม/อาตมภาพเห็นมา พวกเราทั้งหลายก็ยึดเอาไว้ว่าเป็นสิ่งที่ดีซึ่งพระเถระท่านทำเอาไว้ ถ้าเรามีโอกาสก็เรียนปฏิปทาของท่านได้ วันนี้ตั้งใจแค่จะขอบคุณแม่ชีชื่นที่จะจัดวันเกิดให้ ทำไมลากยาวมาถึงขนาดนี้ได้ก็ไม่รู้ ? ยิ่งกำลังเป็นหวัด พูดไม่ค่อยจะเป็นภาษามนุษย์อยู่ด้วย..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๐ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เถรี)