[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๑๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ หลายท่านก็คงได้เห็นสป็อตโฆษณางานเทศกาลผลไม้ของดีอำเภอทองผาภูมิ ที่ท่านนายอำเภอชาคริต ตันพิรุฬห์ ลงทุนเล่นด้วยตนเอง

ในเรื่องของการทำงานของนายอำเภอทองผาภูมิ ๓ - ๔ ท่านหลัง ๆ กระผม/อาตมภาพเห็นว่าท่านทุ่มเทให้กับงานในหน้าที่เกินร้อย เนื่องเพราะว่าไม่ค่อยจะกลับบ้านกัน อย่างท่านนายอำเภอนภเดช เกลียวศิริกุล นั้น ถึงขนาดคุณนายต้องอุ้มลูกมาหาเอง..!

ท่านนายอำเภอชาคริต บ้านท่านอยู่แค่ห้วยกระเจานี่เอง แต่ก็ทำงานเหมือนกับไม่มีวันเสาร์อาทิตย์ ไม่มีวันหยุด คำตอบก็เหมือน ๆ กันก็คือ "ทางราชการจ่ายเงินเดือนให้ครบถ้วนทุกวัน"

ในส่วนนี้ที่กล่าวถึง เพื่อที่ว่าพวกเราทั้งหลายอาจจะได้ดู และทำตามเป็นแบบอย่าง โดยเฉพาะเราท่านทั้งหลายที่ตั้งใจปฏิบัติธรรมเพื่อความหลุดพ้น ส่วนหนึ่งที่ท่านจะลืมไม่ได้เลย ก็คือเรื่องของกิเลสนั้นกินเราอยู่ทุกเวลา ทุกนาที ทุกวินาที..!

ถ้าเราไปทำตัวเป็นคนมีเวลาว่าง มีเวลาหยุด ถ้าพูดกันแบบแรง ๆ ก็คือ "หาที่ตายชัด ๆ..!" ในเมื่อกิเลสกินเราแบบไม่มีวันหยุด แต่เราปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นกิเลสแบบมีวันหยุด ก็เห็นตั้งแต่แรกแล้วว่าสู้กันไม่ได้เลย..!

มีญาติโยมบางท่านถามว่า "กำลังโดนมารเล่นงานอย่างหนัก ควรที่จะสู้อย่างไรดีครับ ?" จะสู้อย่างไรก็ได้ อันดับแรก พยายามทรงฌานให้ได้ เพราะว่าถ้าเราทรงฌานได้เมื่อไร องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า "จะเป็นผู้ที่มารมองไม่เห็นชั่วคราว"

เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะว่าเสนามารคือกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง โดนอำนาจของฌานสมาบัติกดดับลงชั่วคราว เท่ากับพระยามารไม่มีสายลับ ในเมื่อไม่มีสายลับคอยแจ้งว่าเราทำอะไร เขาจะขัดขวางด้วยวิธีไหนก็ไม่สามารถที่จะทำได้