ในเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายมีประสบการณ์แบบกระผม/อาตมภาพแล้ว ก็จะต้องเชื่อในความแม่นยำของมโนมยิทธิ ซึ่งมาภายหลังมีบุคคลที่ใช้ผิด ๆ ตลอดจนกระทั่งขาดการซักซ้อม หรือว่าเกิดอาการเฝือขึ้นมา แล้วก็ทำให้กลายเป็นที่ครหานินทาของผู้อื่น จนใช้คำว่า "อย่ามามโนฯ" กันจนติดปาก ซึ่งทำให้เกิดความเสียหายต่อหลักวิชาที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ได้เมตตาถ่ายทอดให้บรรดาศิษย์ทั้งหลาย
โดยเฉพาะมโนมยิทธินั้น ท่านให้รู้เพื่อละ การที่เราสามารถถอดกายในออกไป จะทำให้เห็นชัดเจนว่าร่างกายนี้ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา แล้วยังต้องซักซ้อมตัดการยึดเกาะร่างกายนี้เอาไว้บ่อย ๆ ยิ่งสามารถตัดการยึดเกาะได้มากเท่าไร ก็ยิ่งออกไปได้คล่องตัวเท่านั้น ยิ่งยิ่งออกไปได้คล่องตัวเท่าไร ความชัดเจนก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น
จากปีพุทธศักราช ๒๕๒๑ ที่ได้รับการฝึกฝนวิชานี้เป็นต้นมา กระผม/อาตมภาพไม่เคยขาดการซักซ้อมเลย แม้กระทั่งตอนที่มาอยู่ที่สำนักสงฆ์เกาะพระฤๅษีก็ยังคงทดสอบอยู่ทุกวันว่า การบิณฑบาตวันนี้เราจะเจอใครเป็นคนแรก เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ใส่เสื้อผ้าอย่างไร เป็นต้น เมื่อพบเห็นว่าตรงตามที่เราดูเอาไว้ ก็ไม่ใช่ว่าไปดีใจเสียจนฟูเกินไป ถ้าหากว่าปีติมาก บางทีก็ทำให้ผิดพลาดได้ หรือถ้ากำลังใจตกก็ดูผิด หดเหี่ยว ท้อแท้ ขาดความมั่นใจ ก็จะยิ่งผิดพลาดหนักเข้าไปอีก
มีอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อเดินขึ้นไปรับบิณฑบาต เป็นระยะทางห่างจากสำนักสงฆ์เกาะพระฤๅษีประมาณ ๕ กิโลเมตรเศษ ก็คือต้องเดินทางไปกลับประมาณ ๑๑ กิโลเมตร ถึงจะได้เจอกับบ้านพักคนงาน ที่ทางด้านศูนย์จัดการต้นน้ำที่ ๑๖ ซึ่งตอนนั้นเป็นแค่หน่วยจัดการต้นน้ำแม่กลองเท่านั้น ได้ไปจัดตั้งแคมป์เอาไว้ให้คนงานพักอยู่ที่นั่น เพื่อที่ถึงเวลาจะได้ระดมคนงานเข้าไปปลูกป่า หรือว่าเข้าไปถากถาง เพื่อไม่ให้แปลงปลูกป่ารกจนเกินไป
เมื่อเดินขึ้นไปถึงปรากฏว่าเจอผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่ชุดตรงตามที่ดูเอาไว้ตั้งแต่ก่อนจะออกเดินทาง กระผม/อาตมภาพก็สำรวมตามปกติ คือก้มหน้าลงมองแต่ในบาตร แต่พอเปิดฝาบาตรปรากฏว่าเห็นของแปลก ก็คือเห็นอะไรวูบวาบวาววับอยู่ภายใต้เสื้อผ้าธรรมดาที่ผู้หญิงคนนั้นใส่..!
กระผม/อาตมภาพจึงปิดฝาบาตรลง บอกว่า "เดี๋ยวก่อน..อย่าเพิ่งใส่บาตร เธอเป็นใครกันแน่ ?" ผู้หญิงคนนั้นจึงแสดงร่างที่แท้จริงให้เห็น เป็นสุภาพสตรีสาวสวยในชุดไทยสีฟ้า มีเครื่องประดับทองคำและเพชรแพรวพราวไปทั้งตัว บอกว่า "ดิฉันเป็นนางไม้ที่อาศัยอยู่บริเวณนี้ เห็นพระคุณเจ้าขึ้นมารับบาตรทุกวัน อยากได้บุญบ้าง จึงมาขอใส่บาตรด้วย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 09-06-2024 เมื่อ 02:36
|