[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๘ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพออกจากที่พักวัดอุทยาน ตำบลบางขุนกอง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี ตั้งแต่เวลา ๖ โมงเช้า เดินทางมายังตำบลวังเหนือ อำเภอวังเหนือ จังหวัดลำปาง เพื่อร่วมงานฉลองพระศรีอาริยเมตไตรยและหล่อพระพุทธรูปทองคำของหลวงตาม้า (พระอาจารย์วรงคต วิริยธโร) ที่สถานปฏิบัติธรรมพุทธพรหมปัญโญ อำเภอวังเหนือ จังหวัดลำปาง ใช้เวลาในการเดินทางตลอดจนกระทั่งจอดฉันเพล รวมกันแล้วประมาณ ๙ ชั่วโมง..!

เมื่อเดินทางมาถึง ปรากฏว่าที่พักบริเวณใกล้เคียงเต็มหมด ยกเว้นบ้านชุติมันต์ ๒ ที่กระผม/อาตมภาพชี้ให้ทุกคนตรงเข้ามา มีห้องพักปรับอากาศเหลืออยู่ ๑ ห้อง ผู้ติดตามทั้งหมดต้องไปนอนอยู่ในห้องที่ทางเจ้าของบ้านพักสละให้ พูดง่าย ๆ ก็คือเป็นห้องในบ้านของเขาเอง..!

เมื่อมีแขกมาเสียจนล้นขนาดนี้ เขาก็เลยสละห้องเพื่อให้แขกได้พัก ทำให้กระผม/อาตมภาพเข้าใจอารมณ์ของบรรดาพระภิกษุสงฆ์สามเณร ตลอดจนกระทั่งญาติโยม ซึ่งไปร่วมงานที่วัดท่าขนุน ก็จะเจอเหตุการณ์แบบเดียวกัน คือที่พักในบริเวณอำเภอทองผาภูมิ ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม รีสอร์ต บังกะโล โฮมสเตย์ เต็มหมด หลายท่านต้องไปพักในตัวเมืองกาญจนบุรี หรือว่าตัวอำเภอไทรโยค หลายท่านก็ต้องวิ่งเลยไปพักที่อำเภอสังขละบุรี แล้วเช้ามืดก็รีบตีรถกลับมา เพื่อเข้าร่วมงานที่วัดท่าขนุน..!

ด้วยความที่กระผม/อาตมภาพเกรงว่า ถ้าตรงไปยังวัดของเขาเลยจะหาความสงบไม่ได้ เนื่องเพราะว่าญาติโยมที่ไปส่วนใหญ่ก็รู้จักมักคุ้นกันดี ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็หาที่พักทางด้านนอกดีกว่า แต่ปรากฏว่าเต็มหมด จนกระทั่งเหลือแค่บ้านชุติมันต์ ๒ นี้เท่านั้น ซึ่งทำให้กระผม/อาตมภาพต้องเชื่อในความแม่นยำของมโนมยิทธิจริง ๆ

เนื่องเพราะว่าในระหว่างที่หาชื่อที่พัก ตอนที่เดินทางมาถึงบริเวณอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง กระผม/อาตมภาพได้เลือกบ้านชุติมันต์ ๒ แห่งนี้ ครั้นเมื่อเขาบอกว่าเหลือห้องพักห้องเดียว พวกเราก็ยังเพียรพยายามไปหาที่พักอีกสองแห่ง แล้วทุกแห่งก็ได้รับการจองเต็มหมด จนต้องย้อนกลับมายังสถานที่นี้