[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ โรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกบาลีวัดท่าขนุนของเรา เปิดเรียนอย่างเป็นทางการแล้ว

คราวนี้ส่วนหนึ่งที่อยากจะเตือนนักเรียนทั้งหลายเอาไว้ ก็คือว่าสมัยที่กระผม/อาตมภาพยังเรียนบาลีอยู่ พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ ป.ธ.๙) ประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร ได้เตือนกระผม/อาตมภาพว่า "ท่านเล็ก เรียนบาลีอย่าทิ้งสมาธิเป็นอันขาด บาลีเป็นของยาก ถ้าทิ้งสมาธิแล้วเราจะท้อ เมื่อไม่มีกำลังสมาธิช่วย ท้ายสุดอาจจะเรียนไม่สำเร็จเลยก็ได้"

นี่เป็นสิ่งที่ครูบาอาจารย์ซึ่งท่านจบประโยค ๙ ได้เตือนเอาไว้ หลวงพ่อสมเด็จ ฯ วัดสระเกศ ท่านเป็นสามเณรเรียนบาลีอยู่ปักษ์ใต้ ต้องเข้าไปนั่งสมาธิในป่าช้าอยู่ทุกวัน นั่งเสียจนงูคิดว่าเป็นท่อนไม้ก็เลยเลื้อยขึ้นมาบนตัก ท่านบอกว่าเพิ่งรู้เหมือนกันว่างูพิษนั้นตัวร้อนมาก คือโดยปกติงูเป็นสัตว์เลือดเย็น แต่งูพิษประเภทงูเห่า งูจงอาง ท่านสัมผัสมาด้วยตนเอง ท่านบอกว่าตัวร้อนมาก..!

พวกเราไม่ต้องถึงขนาดไปนั่งสมาธิในป่าช้า แต่ว่ากรรมฐานเช้า ๆ เย็น ๆ ไม่ควรทิ้ง เพราะว่านอกจากจะช่วยให้เรามีกำลังในการสู้กับเรื่องเรียน เรื่องทางโลกแล้ว ยังทำให้เรามีกำลังในการต่อสู้กับ รัก โลภ โกรธ หลง อีกด้วย โดยเฉพาะทนต่อคำพูดของบุคคลอื่น..!

วัดท่าขนุนของเรายังดีตรงที่ว่าคนอื่นไม่ได้เรียนด้วย แต่ก็ไม่ขัดขวางหรือไม่ใช้วาจาถากถาง แต่ว่าหลายสถานที่ส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนั้น พอเห็นเริ่มเรียนบาลีก็ "เอ้า..ดูมัน..จะเป็นมหาประโยค ๙ แล้ว เดี๋ยวเราต้องรอไหว้ท่านตอนจบประโยค ๙ แล้วได้เป็นเจ้าคุณ..!" สารพัดที่จะพูดไป เรื่องพวกนี้ความจริงเราไม่ควรที่จะเอามาใส่ใจเลย แต่ด้วยความที่เป็นปุถุชนธรรมดา อดไม่ได้ที่จะเอามาคิด ทำให้เสียเวล่ำเวลาในการประพฤติปฏิบัติหรือการเรียนของเราไปเปล่า ๆ

ตัวกระผม/อาตมภาพเองตั้งแต่เด็กที่เริ่มปฏิบัติธรรม ก็โดนครูบาอาจารย์และเพื่อนฝูงว่า "บ้า" กันทุกคน แล้วท้ายที่สุด แม้แต่พี่น้องก็บอกว่าบ้า แต่ก็สู้ทนเรื่อยมา เพราะรู้ว่าเราทำอะไรแล้วจะได้อะไร จนกระทั่งท้ายสุด พระครูธรรมธรแสงชัย กนฺตสีโล น้องชายของตัวเอง เพิ่งจะพูดเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาว่า "ถ้าสมัยนั้นผมทำอย่างหลวงพี่ ผมก็สบายไปแล้ว" กระผม/อาตมภาพจะตอบอะไรได้ นอกจากบอกว่า "ก็ตอนนั้นมึงว่ากูบ้านี่หว่า..!"