วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๓๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ แม้ว่าจะเป็นวันศุกร์สิ้นเดือน แต่คณะสงฆ์ภาค ๑๔ ก็ยังคงทำงานแบบไม่มีวันหยุด เนื่องเพราะว่าวันนี้เป็นการประชุมตามมติมหาเถรสมาคม ที่ ๑๔๓/๒๕๔๖ ครั้งที่ ๑/๒๕๖๗ คือการประชุมพระสังฆาธิการ ระดับเจ้าคณะอำเภอ รองเจ้าคณะอำเภอ เจ้าคณะตำบล รองเจ้าคณะตำบล และเลขานุการ ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ที่วัดหลักสี่ราษฎร์สโมสร ตำบลยกกระบัตร อำเภอบ้านแพ้ว จังหวัดสมุทรสาคร
บรรดาพระเถรานุเถระที่เข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ มีจำนวนทั้งสิ้น ๗๘๕ รูป แล้วยังมีทางฝ่ายบ้านเมือง ไม่ว่าจะเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร (นายผล ดำธรรม) ก็ดี ทางสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดกาญจนบุรี จังหวัดนครปฐม จังหวัดสุพรรณบุรี และจังหวัดสมุทรสาครก็ตาม เมื่อรวม ๆ แล้วฝ่ายฆราวาสก็มีเป็นร้อยคนเช่นกัน
กระผม/อาตมภาพและสมุห์บอส (พระสมุห์ณัฐพสิษฐ์ ปญฺญาคโม) เลขานุการรองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ เดินทางมาถึงประมาณ ๗ โมงเช้า หลังจากทำการลงทะเบียนแล้ว ก็กราบพระเถระ ทักทายเพื่อนพระสหธรรมิก ซึ่งงานนี้มีทั้งเพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ มีทั้งเพื่อนร่วมรุ่นนักเทศน์ เพื่อนร่วมรุ่นพระธรรมทูต เพื่อนร่วมรุ่นเจ้าอาวาส สารพัดสารเพ ซึ่งใครที่เข้ารับการอบรมมากก็ยิ่งมีเพื่อนมาก สรุปว่า ๗๘๕ รูปที่มานั้น กระผม/อาตมภาพน่าจะรู้จักมักคุ้นไปเกินครึ่งหนึ่ง..!
ครั้นถึงเวลา ๘ โมงเช้า นายผล ดำธรรม ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร ก็ได้มากล่าวต้อนรับ และร่วมสนทนากับพระสังฆาธิการผู้เข้าร่วมการประชุม โดยกล่าวว่าจังหวัดสมุทรสาครนั้น มีคำขวัญว่า "เมืองประมง ดงโรงงาน ลานเกษตร เขตประวัติศาสตร์" เป็นจังหวัดเล็ก ๆ มีแค่ ๓ อำเภอ คือ อำเภอเมืองสมุทรสาคร อำเภอบ้านแพ้ว และอำเภอกระทุ่มแบน แต่ว่ามีความสำคัญยิ่งทางเศรษฐกิจ เพราะว่าเป็นจังหวัดที่มีการประมงและการเกษตรเป็นหลัก
หลังจากที่กล่าวต้อนรับเสร็จแล้ว ความจริงเป็นหน้าที่ของผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนนาแห่งชาติ (นายอินทพร จั่นเอี่ยม) แต่ว่าท่าน ผอ. อินนั้นติดภารกิจ จึงมอบให้นางสาวชุติญา แก้วมณี รองผู้อำนวยการ ฯ ปฏิบัติหน้าที่ผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ มาถวายคำแนะนำเกี่ยวกับการจัดการศาสนสมบัติ ซึ่งเพิ่งจะมีกฎหมายใหม่ออกมาไม่นาน เนื่องเพราะว่ากฎกระทรวงเก่านั้น ออกมาตั้งแต่ปีพุทธศักราช ๒๕๑๑ และใช้บังคับมาจนเกือบจะถึงปัจจุบันนี้..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 01-06-2024 เมื่อ 03:06
|