[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ เรื่องราวข่าวร้อนในวงการสงฆ์ ในที่สุดก็พาดพิงมาถึงกระผม/อาตมภาพจนได้ ก็คือเรื่องที่มีคลิปที่สามเณร ๒ รูป เจริญพระกรรมฐาน แล้วมีการกระโดดเด้งไปเด้งมา มีการสอบถามว่า "เป็นกรรมฐานแบบไหน ? หรือว่าใช่อุพเพ็งคาปีติหรือไม่ ?"

ในเรื่องนี้ขออนุญาตกล่าวเป็นสองส่วนด้วยกัน ส่วนที่หนึ่งก็คือกล่าวถึงเรื่องของปีติในการเจริญพระกรรมฐาน อีกส่วนหนึ่งก็คือ กล่าวถึงการจัดการกับอธิกรณ์ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิเรื่องนี้

เรื่องของการเจริญพระกรรมฐานนั้น มีสิ่งหนึ่งที่ผู้เจริญพระกรรมฐานส่วนใหญ่ ร้อยละ ๙๙.๙๙ จะต้องผ่าน ก็คืออาการปีติ คำว่า ปีติ นี้เป็นความอิ่มเอิบใจที่เกิดขึ้น เมื่อถึงเวลาแล้ว มีอาการต่าง ๆ กันออกไป อรรถกถาจารย์ท่านจำแนกออกได้ ๕ ประการด้วยกัน

อาการที่ ๑ เรียกว่า ขณิกาปีติ เป็นอาการปีติเล็กน้อย มีขนลุกซ่า ๆ เป็นระยะ ๆ

อาการที่ ๒ เรียกว่า ขุททกาปีติ เป็นปีติที่มีน้ำตาไหล บางทีก็ไหลพราก ๆ ไม่อยากจะหยุด

อาการที่ ๓ เรียกว่า โอกกันติกาปีติ มีร่างกายโยกไปโยกมา ถ้าหากว่ารุนแรง ก็มีอาการดิ้นตึง ๆ เหมือนผีเจ้าเข้าสิงก็มี

อาการที่ ๔ เรียกว่า อุพเพ็งคาปีติ บางคนเรียกว่า ปีติโลดโผน ก็คือมีการกระโดดโลดเต้น กระผม/อาตมภาพเคยเจอมา ก็คือตีลังกาในศาลาเลยก็มี บางทีก็ลอยขึ้นทั้งตัว ลอยไปไกล ๆ

อาการสุดท้ายเรียกว่า ผรณาปีติ มีอาการตัวพอง ตัวใหญ่ ซาบซ่าน บางทีรู้สึกว่าตัวรั่วเป็นรู มีสิ่งต่าง ๆ ไหลออกจากร่างกาย ซู่ซ่าไปหมด ถ้าอาการหนัก ๆ บางทีรู้สึกว่าตัวแตก ระเบิดกลายเป็นผงไปเลยก็มี..!