[เถรี]

หลังจากนั้นเมื่อมีความคล่องตัว กำหนดนึกเมื่อไรก็สามารถนึกถึงพระพุทธรูปไหลตามลมหายใจเข้า ไหลตามลมหายใจออกได้ ก็กำหนดให้ภาพพระพุทธรูปนั้น ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น ลำดับแรกเลยก็ซ้อนกับตัวเรา หลังจากนั้นก็ใหญ่จนครอบเราไว้ทั้งตัว ใหญ่จนเต็มไปทั้งที่พัก ใหญ่จนเต็มไปทั้งวัด ใหญ่จนเต็มไปทั้งหมู่บ้าน ค่อย ๆ ขยายกว้างออกไป กว้างออกไปแบบนั้น เราจะรู้สึกเหมือนตัวเราสูงขึ้น..ใหญ่ขึ้น สูงขึ้น..ใหญ่ขึ้น ตลอดเวลา ซักซ้อมให้คล่องตัว คิดเมื่อไรต้องได้ทันที

ท่านทั้งหลายที่กระผม/อาตมภาพนำเจริญพระกรรมฐานในการปฏิบัติธรรมทุกครั้ง จะสงสัยว่าก็วิธีเดียวกันทุกอย่าง..ใช่ครับ วิธีเดียวกันทุกอย่าง เพียงแต่เวลาจะปลุกเสก เราอธิษฐานภาพพระนั้นให้ครอบลงบริเวณพิธีที่ตั้งวัตถุมงคลทั้งหมด

คราวนี้อีกส่วนหนึ่งก็คือต้องซักซ้อมบ่อย ๆ จนคล่องตัว ความรู้สึกเกิดขึ้นว่าให้กำหนดใจอย่างไร ต้องทำตามนั้น ให้ว่าคาถาบทใด ต้องว่าตามนั้น ถ้าหากว่าสามารถทำได้คล่องตัวขนาดนี้แล้ว ก็ซักซ้อมเพิ่มเติมอีกส่วนหนึ่ง ก็คือกำหนดเวลาไว้ อย่างเช่นว่า เจ้าภาพต้องการจนกระทั่งพระมหานาคเจริญพระพุทธมนต์พุทธาภิเษกจบ หรือว่าเจ้าภาพต้องการครึ่งชั่วโมง ต้องการ ๑ ชั่วโมง เราต้องกำหนดเข้าสมาธิได้ตามนั้น ถึงเวลาจิตเคลื่อนคลายออกมา จะตรงเวลาทุกอย่าง ที่กระผม/อาตมภาพทำแล้วบางคนแอบดู บอกว่า "เป๊ะมาก" ก็คือตรงเวลาทุกประการ

ท่านพระครูปลัดฯ ทำท่าขนลุกขนพอง บอกว่าฟังดูแล้วเหมือนกับทำได้เลย กระผม/อาตมภาพบอกว่า "ใช่ครับ..เนื่องเพราะว่าถ้าเป็นสายหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงมา ทุกคนจะฝึกมโนมยิทธิมาอย่างช่ำชองแล้ว เราแค่ทำตามวิธีนี้เท่านั้น"

ส่วนสำคัญที่สุดก็คือการซักซ้อมบ่อย ๆ แม้กระทั่งทุกวันนี้ กระผม/อาตมภาพก็ซักซ้อมอยู่เสมอ จากการฝึกในเบื้องต้น ที่เหมือนอย่างกับภาพมืด ๆ ดำ ๆ เหมือนกับการมองสิ่งของในความมืด ก็ค่อย ๆ ชัดเจนขึ้นมาเรื่อย ๆ ตามระยะเวลาที่เราซักซ้อมแบบ "หัวไม่วางหางไม่เว้น"

โดยเฉพาะในช่วงที่ฝึกใหม่ ๆ ประมาณปี ๒๕๒๑ กระผม/อาตมภาพเข้าไปซักซ้อมญาณ ๘ กับครูฝึกทุกครั้ง จนกระทั่งโดนไล่ออกจากวงมา ครูฝึกถามว่า "ตั้งใจมาลองของกันหรือไร ?" เนื่องเพราะว่าพอท่านเอ่ยคำแรก กระผม/อาตมภาพจะรู้แล้วว่า ทั้งประโยคจะถามว่าอะไร ก็ชิงตอบเสียก่อน ขณะที่คนอื่นทั้งวง ยังไม่รู้เลยว่าคำถามคืออะไร ทำให้การฝึกของคนอื่นเขาเสียหายหมด เมื่อโดนไล่ก็เดินหน้าเหี่ยวออกมา พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านหัวเราะ บอกว่า "คล่องตัวขนาดนั้น ไปเป็นครูเขาได้แล้วลูก"