[หยาดฝน]

องค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อประสูติจากท้องพระราชมารดา คือ นางสิริมหามายานั้น พระองค์ท่านเสด็จพระราชดำเนินไป ๗ ก้าว แล้วเปล่ง "อาสภิวาจา" คือ คำพูดที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ว่า...

"อะหัง อัคโคหะมัสมิ โลกัสสะ..เราเป็นผู้เลิศที่สุดในโลก"
"เชฏโฐหะมัสมิ โลกัสสะ..เป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก"
"เสฏโฐหะมัสมิ โลกัสสะ..เป็นผู้ที่ประเสริฐที่สุดในโลก"
"อะยะมันติมา เม ชาติ นัตถิทานิ ปุนัพภะโว..ขึ้นชื่อว่าการเกิดใหม่ จักไม่มีสำหรับเราอีกต่อไปแล้ว"

ญาติโยมทั้งหลาย เรื่องเหล่านี้บรรดานักวิทยาศาสตร์ถกเถียงกันมาเนิ่นนานเหลือเกินว่า อันดับแรก เด็กที่เกิดมาสามารถพูดได้หรือไม่ ? อันดับที่สอง เด็กที่เพิ่งเกิดมาสามารถเดินได้หรือไม่ ?

จะว่าไปแล้วเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายมี "ตถาคตโพธิสัทธา" คือ ความเชื่อในการตรัสรู้ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านทั้งหลายก็จะไม่เสียเวลามาเถียงกัน เนื่องเพราะว่าองค์สมเด็จพระภควันต์ไม่ได้พูดได้เลยตั้งแต่เกิดมาในเฉพาะชาตินี้เท่านั้น

ในชาติที่เป็นมโหสถกุมาร เกิดมาพร้อมกับกำเอาแท่งยามาในมือ แล้วก็กล่าวว่า "อะมะ..ข้าแต่แม่ ยานี้สำหรับรักษาโรคของบิดา" เนื่องเพราะว่าบิดาของมโหสถบัณฑิตนั้น เป็นโรคปวดหัวมาเนิ่นนาน เมื่อได้ยาที่ติดมือลูกออกมาจากครรภ์มารดา เมื่อเอาไปรักษาก็หายขาดจากโรคที่เป็นอยู่

ในชาติที่พระองค์ท่านเกิดมาเป็นพระเวสสันดร พอคลอดเคลื่อนจากท้องแม่ออกมา ก็กล่าวว่า "อะมะ..ข้าแต่แม่ ข้าอยากจะทำทาน"

เรื่องพวกนี้จะว่าไปแล้ว สำหรับบุคคลทั่วไปนั้นเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับบุคคลที่สร้างบุญญาบารมีมานับชาติไม่ถ้วนนั้นกลับเป็นเรื่องปกติ