[เถรี]

เรื่องนี้ความจริงไม่ควรที่จะเป็นประเด็นขึ้นมา เพียงแต่ว่ามีผู้ที่ศึกษาโลหศาสตร์แล้วกล่าวว่า ถ้าหากว่าโลหะสมัยนี้จมน้ำนานขนาด ๕๐๐ - ๖๐๐ ปี ก็ต้องผุกร่อนหมดแล้ว โดยที่ลืมไปว่าตนเองคำนวณจากโลหะชนิดเดียว อย่างเช่นทองเหลือง เป็นต้น แต่โบราณนั้นหล่อด้วยสัมฤทธิ์เป็นอย่างน้อย

ในเรื่องของการศึกษาเหล่านี้จึงควรเป็นเรื่องเปิดกว้าง ไร้พรมแดน ไม่ควรมีอคติเข้าไปรวมอยู่ด้วย ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะเกิดปัญหาอย่างที่ "ดราม่า" กันอยู่ในปัจจุบัน ยังดีที่ว่าหลังจากท่านอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์เดินทางไปถึง ท่านบอกว่า "เก่าไม่เก่า ผมไม่รู้ ผมรู้แต่ว่าสวยมาก" แล้วก็มอบเงิน ๖ ล้านกีบให้กับทางประเทศลาว เพื่อใช้เป็นทุนในการขุดค้นต่อไป

เราจะเห็นว่าบุคคลที่เป็นศิลปินแห่งชาติ ท่านมีการกระทำที่ต่างจากบุคคลทั่วไป เพราะรู้ว่าคำพูดและความคิดของตนมีอิทธิพลกับสังคม ดังนั้น..จึงใช้คำพูดที่ไม่กระทบกระเทือนทั้งสองฝ่าย แล้วการกระทำก็ยังอยู่ในการสนับสนุนอีกประเทศหนึ่งด้วย

จึงเป็นเรื่องที่ตรงกับหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ว่าอัตตัญญุตา รู้จักตน ปริสัญญุตา รู้จักบริษัท คือกลุ่มคน และโดยเฉพาะปุคคลปโรปรัญญุตา คือ รู้จักตัวคน เราไม่จำเป็นที่จะต้องรู้จักครบ ๗ ประการ ก็สามารถที่จะอยู่เป็นในสังคมปัจจุบันนี้ได้แล้ว

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุ สามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)