[เถรี]

สามเณรจึงควรที่จะระมัดระวัง ถ้าหากว่าผิดพลาดไป ก็ไปหาพระอุปัชฌาย์อาจารย์ขอท่านต่อศีลให้ใหม่ อย่างที่หลายวัดใช้วิธีเหมารวม ก็คือทุกวันพระใหญ่ ให้สามเณรมาขอศีลใหม่ ตรงจุดนี้ถือว่าเป็นข้อได้เปรียบของสามเณร เพราะว่าไม่ได้มีอาบัติในลักษณะของพระ หากแต่ว่าศีลนั้น โดนทำลายลงด้วยการกระทำของตนเอง แล้วต้องไปหาพระอุปัชฌาย์อาจารย์ เพื่อขอศีลใหม่

แต่คราวนี้ก็มีแบบอย่างอยู่ว่า ถ้าสามเณรตั้งใจทำให้ศีลขาดเสมอ ๆ ท่านให้ "นาสนะ" คือ จับสึกเสีย แล้วไม่ให้บวชใหม่ เนื่องเพราะว่าสามเณรนั้นไม่ได้มีแค่ศีล ๑๐ หากแต่ต้องเคารพพระพุทธ เคารพพระธรรม เคารพพระสงฆ์ ไม่กล่าวให้ร้ายภิกษุ ไม่ทำร้ายภิกษุณี ฯลฯ เหล่านี้เป็นต้น ในสามเณรสิกขา ถ้าหากว่าคุณทำศีลขาดเป็นประจำ แปลว่าขาดความเคารพใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จึงไม่ควรที่จะให้อยู่ต่อไป คำว่า "นาสนะ" ถ้าใช้เป็นภาษาไทย ก็คือขับไล่ออกไป โดยให้สึกเสียจากหมู่

ดังนั้น..การที่สามเณรกอดแม่ไม่ใช่ไม่ผิด หากแต่ว่าผิด เพราะว่าละเมิดศีลข้อ อพฺรหฺมจริยา เวรมณี แต่ว่ามีโอกาสแก้ไข ก็คือขอศีลจากพระอุปัชฌาย์อาจารย์ใหม่ได้ เราจึงต้องศึกษาเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ให้ชัดเจน เมื่อถึงเวลา จะได้แยกแยะประเด็นให้ถูก ไม่ใช่กระแสสังคมนำไปทางไหน เราก็ตามไปทางนั้น

ปัจจุบันนี้มีมากต่อมากด้วยกัน ที่เป็นบุคคลหน้าด้าน กระทำความผิดแล้วไม่ยอมรับผิด ต้องให้ศาลตัดสินเสียก่อน ซึ่งความจริง เรื่องของพระภิกษุสามเณรของเรา ศีลขาดทันทีตอนที่ทำ ไม่ใช่ไปขาดตอนที่ศาลตัดสิน แล้วก็ยังมีการที่ว่า ศาลชั้นต้นตัดสินก็อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ตัดสินก็ฎีกา ศาลฏีกาตัดสิน หาทางไปไม่ได้ ก็ฟ้องศาลปกครองต่อ ถ้าเจอบุคคลประเภทนี้เข้า ก็ถือว่าเป็นเวรเป็นกรรมของพระอุปัชฌาย์รูปนั้นก็แล้วกัน ที่ไม่รู้จักพิจารณาไตร่ตรองให้ดีก่อนบวชให้ท่าน..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุ สามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๐ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)