[เถรี]

พวกท่านต้องเข้าใจว่าสามเณรก็มีศีลข้ออพฺรหฺมจริยา เวรมณี ซึ่งอพฺรหฺมจริยาฯ นั้น แม้กระทั่งสัมผัสเพศตรงข้าม เขาก็ยังห้ามไว้ เพียงแต่ว่าในส่วนของสามเณรนั้น ไม่มีอาบัติปาราชิก ก็คือไม่ขาดจากความเป็นสามเณรแบบพระ ของภิกษุหรือว่าภิกษุณีถ้าต้องอาบัติปาราชิก จะขาดจากความเป็นภิกษุ หรือว่าภิกษุณีไปเลย โดยที่ไม่สามารถจะบวชใหม่ได้อีก

แต่ของสามเณรนั้น สามารถที่จะรับศีลเพื่อความเป็นเณรใหม่ได้ ดังนั้น..ถ้าเราไม่ชัดเจนในจุดนี้ แล้วไปตัดสินว่าไม่ผิด แปลว่าท่านกำลังบัญญัติในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้บัญญัติ กำลังเพิ่มเติมในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้เพิ่มเติม

เนื่องเพราะว่าพระภิกษุนั้น ถ้ามีจิตกำหนัด จับต้องกายหญิงแม้เด็กแรกเกิดในวันนั้น ก็ต้องอาบัติสังฆาทิเสส ถ้าหากว่าเป็นภิกษุณีหนักกว่านั้นอีก จับต้องร่างกายแม้เด็กชายแรกเกิดในวันนั้น ต้องอาบัติปาราชิก ขาดความเป็นพระไปเลย ศีลของภิกษุณีจึงมีมากกว่า ถึง ๓๑๑ ข้อ..!

เพียงแต่ว่าในส่วนของสามเณรนั้นเป็นเชื้อสายของสมณะ เป็นบุคคลที่ถ้าอายุครบบวชเมื่อไร สามารถอุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาได้ ก็แปลว่าสามเณรนั้น ควรที่จะระมัดระวังในสิกขาบทของตนเองให้มากไว้ เมื่อเคยชินแล้ว ถึงเวลาอุปสมบทเป็นพระภิกษุ จะได้ไม่พลั้งเผลออีก

แบบเดียวกับพระสายวัดป่า ซึ่งก่อนหน้านี้ถ้าใครจะไปบวช ต้องอยู่เป็นนาคก่อนสองปี แต่เป็นนาคที่ต้องถือศีล ๒๒๗ และอภิสมาจารต่าง ๆ เหมือนพระทุกประการ เพียงแต่จะมีโอกาสตรงที่ว่า ถ้าพลาดแล้วไม่เป็นอาบัติ เพราะว่าคุณเป็นฆราวาส เมื่อปฏิบัติจนมั่นใจว่าไม่ผิดไม่พลาดแล้ว พระอุปัชฌาย์อาจารย์จึงจะบวชให้