บุญกุศลส่วนนั้น จะช่วยให้ทางชีวิตของเรามีความสะดวกสบายกว่าคนอื่น เนื่องเพราะว่าเรากอปรกองบุญการกุศลในขณะที่เป็นพระ ซึ่งจะมีผลมากกว่าฆราวาสนับแสนเท่า เพราะว่าเราลงทุนด้วยศีล ๒๒๗ ข้อ ซึ่งมากกว่าฆราวาสเขาหลายเท่านัก
ดังนั้น..สิ่งหนึ่งประการใดก็ตาม ที่เป็นไปโดยระเบียบวัด หรือว่าเป็นไปโดยพระธรรมวินัย ก็เป็นไปเพื่อให้เราทั้งหลายได้เดินไปในทางที่ถูกต้อง เพราะว่าปัจจุบันนี้ทางคณะสงฆ์ของเรานั้น ส่วนหนึ่งพระอุปัชฌาย์อาจารย์ท่าน "เข้าเกียร์ว่าง" ก็คือบวชแล้วทิ้ง ไม่มีการสั่งสอนกัน ทำให้พระใหม่ไปกระทำสิ่งที่ผิดพลาด สร้างความเสียหายให้กับพระพุทธศาสนากันมาก
อย่างวันนี้ก็มีข่าวทางด้านจังหวัดอุดรธานี เขาบอกว่ามีพระบิณฑบาตผ่านร้านขายทุเรียน แล้วก็บอกกับพ่อค้าว่าอยากจะฉันทุเรียน แต่เงินไม่พอ พ่อค้าเขาก็อุตส่าห์แกะถวายให้ แต่พอตั้งใจจะถ่ายรูปไปให้คนอนุโมทนา กลับโดนพระดุว่า "ใครอนุญาตให้ถ่าย ?"
เรื่องพวกนี้ไม่ควรที่จะเกิดขึ้น อย่าลืมว่าศีลของพระก็คือ ห้ามขอสิ่งของจากผู้ที่ไม่ใช่ญาติและไม่ใช่ปวารณา ญาติเขานับขึ้นสาม ลงสาม ก็คือรุ่นของทวด ปู่ แล้วก็พ่อ ลงไปก็ลูก หลาน เหลน ข้างเขยหรือสะใภ้นั้นไม่นับ ถ้านอกเหนือจากนี้ ต้องให้เขาปวารณา คือเอ่ยปากว่าให้ขอได้ แต่ถึงเอ่ยปากปวารณาก็ขอได้ไม่เกิน ๔ เดือน นอกจากเขาปวารณาใหม่ ก็แปลว่าท่านเองก็ทำผิดพระวินัย ที่ไปขอทุเรียนจากชาวบ้าน..!
ประการต่อไปก็คือตามใจกิเลส อยากฉันทุเรียน เรื่องไม่เป็นเรื่องก็เป็นเรื่องขึ้นมา เพราะว่าทำให้คนจำนวนมาก ตำหนิติเตียนพระภิกษุสงฆ์ในพระพุทธศาสนาของเรา ถึงขนาดตั้งข้อสังเกตว่าเป็นพระปลอมหรือเปล่า ?
ปัจจุบันนี้สื่อสังคมมักจะเป็นตัวตัดสินเรื่องราวต่าง ๆ โดยที่บางทีก็มองข้ามข้อเท็จจริงไป อย่างเช่นเมื่อไม่นานมานี้ มีสามเณรไปบวชเสียนาน พอโยมแม่มาเยี่ยม ท่านก็ "ขอกอดแม่หน่อย" แล้วแม่ลูกก็กอดกันร้องไห้ ทางโซเชียลทุกคนบอกว่าไม่ผิด เพราะว่าสามเณรเป็นเด็ก แต่คราวนี้การตัดสินว่าไม่ผิดนั้น หาความชัดเจนไม่ได้ นอกจากบอกว่าไม่ผิด เพราะว่าทั้งสองฝ่ายเป็นแม่ลูกกัน เป็นการกระทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-05-2024 เมื่อ 02:27
|