คราวนี้ปัญหาต่อไปก็คือว่า "มีตัวอย่างไหมครับ ?" หลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านบอกว่า "สมัยที่ข้าไปนิวซีแลนด์ มีปลายักษ์ตัวหนึ่งอยู่ในทะเลสาบเตาโป ตัวยาวเป็นไมล์เลย..! เขาอยู่ในสมาธิตลอด ก็เลยไม่ได้กินอาหารอะไรมากมาย นอกจากกินตะไคร่น้ำเล็กน้อย ก็ยังร่างกายอยู่ได้ ส่วนใหญ่พอทรงสมาธิคล่องตัว ร่างกายจะดึงเอาธาตุ ดิน น้ำ ไฟ ลม เข้าไปใช้งานเองโดยไม่ต้องกิน" ไม่อย่างนั้นถ้าปลายักษ์ตัวยาวเป็นไมล์นี่ กระผม/อาตมภาพว่าเรือบรรทุกทั้งลำก็คงจะกลืนลงไปในคำเดียว..!
สิ่งต่อไปก็คือ "ท่านสุ่ยหลงเป็นอินทกะของท้าววิรูปักษ์มหาราช แล้วไอ้สองตัวนั้นเป็นใครครับ ? ก็คือตัวหนึ่งมาจากงู อีกตัวหนึ่งมาจากปลา ?" หลวงพ่อท่านบอกว่า "ท้าวจาตุมหาราชนั้นปกครองบรรดาผีและสัตว์เดรัจฉานกึ่งทิพย์ทั้งหมดด้วย ไอ้เจ้างูนั่นกับปลาเท่ากับเป็นเดรัจฉานกึ่งทิพย์ ดังนั้น..พอถึงเวลาบำเพ็ญบารมีไปจนสามารถเลื่อนภพภูมิได้ ก็เลยไปอยู่ในภพของท้าวจาตุมหาราช เจ้าสองตัวนั่นถือว่าเก่งมาก" ถามว่า "ทำไมถึงเก่งมาก ?" ก็เพราะว่าเขาข้ามจากภูมิเดรัจฉาน หรือว่าภูมิเปรต ขึ้นไปสู่ภูมิของเทวดาเลย..!
แม้ว่าจะเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกา คุณอย่าคิดว่าเข้าได้ง่าย ๆ อันดับแรกเลย ต้องมีหิริ โอตตัปปะ รู้จักละอายต่อความชั่ว ไม่กล้าทำความชั่ว เพราะกลัวผลจะสนองแก่ตน จะต้องมีศีล ๕ เป็นปกติ ถ้าไม่มีศีล ๕ เป็นต้นทุน จะขึ้นไปเกิดเป็นเทวดาไม่ได้ แล้วชั้นจาตุมหาราช ยังต้องทรงสมาธิได้ เพียงแต่ว่าตอนตายไม่ได้เข้าสมาธิ ไม่อย่างนั้นจะไปเป็นพรหมเลย ไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน..!
แล้วเราลองคิดดูว่า งูตัวหนึ่งในภูมิของเปติวิสัย จัดอยู่ในอชคราทิเปรต ปลาตัวหนึ่งอยู่ในเปติวิสัย จัดอยู่ในประเภทอชคราทิเปรต สามารถก้าวขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชได้ ส่วนไอ้คุณทหารไปเป็นพรหมเลย กระผม/อาตมภาพว่าพวกท่านน่าจะอายหมากันบ้างนะ..!
ดังนั้น..หลายเรื่องที่ไม่มีปรากฏชัดอยู่ในพระไตรปิฎก หรือมีปรากฎอยู่ แต่ว่าเราไม่สามารถที่จะจับจุดทำความเข้าใจได้อย่างชัดเจน เมื่อไปเจอเหตุการณ์แบบนี้เข้า กระผม/อาตมภาพก็ต้องหาความรู้เพิ่มเติมขึ้น ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะคาใจต่อไป
ตรงนี้ต้องตำหนิว่าเป็นความผิดของกระผม/อาตมภาพเอง เพราะว่าวิสัยเดิมเคยเป็นพระโพธิสัตว์มาก่อน ตั้งใจที่จะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า บุคคลที่จะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ต้องศึกษาทุกเรื่องให้รู้ครบถ้วนสมบูรณ์ถึงจะเป็นได้ ในเมื่อทำไปมาก ๆ แม้ว่าจะลาแล้ว ไม่ต้องการจะเป็นแล้ว แต่สันดานเดิมเลิกไม่ได้ สงสัยเมื่อไร ต้องหาคำตอบให้ได้..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 18-05-2024 เมื่อ 03:24
|