[นารีมีธรรมะ]

กราบนมัสการหลวงพ่อค่ะ

พอดีมีเหตุการณ์ที่ทำให้ดิฉันไม่สบายใจ อยากปรึกษาหลวงพ่อค่ะ

คือเมื่อวันก่อนคุณแม่ของดิฉัน เก็บลูกนกซึ่งน่าจะกำลังหัดบิน แต่พลาดตกลงมาติดพุ่มไม้ตรงแถวรั้วบ้าน แม่เห็นมันซึมและนอนนิ่งไม่ไปไหน เลยนำมาขังไว้ในตะกร้า วางน้ำกับอาหารไว้ให้ ตั้งใจว่ารอมันแข็งแรง แล้วจะปล่อยมันไปค่ะ

แล้ววันนี้ดิฉันเลยเข้าไปดูลูกนกตัวนั้น เห็นว่ามันเริ่มแข็งแรง และพยายามจะบินออกมาจากตะกร้า และก็ต้องการถ่ายรูปมัน เผื่อว่าจะนำไปโพสต์ลงกลุ่มช่วยเหลือนก เพื่อขอคำปรึกษาค่ะ แต่พอเปิดตะกร้ายังไม่ทันไร เจ้าลูกนกก็บินหนีออกไป แล้วไปเกาะอยู่บนต้นทองอุไรหน้าบ้านค่ะ

ดิฉันก็มองไปบนต้นหูกระจงซึ่งอยู่หน้าบ้านเหมือนกัน ก็เห็นว่าบนนั้นมีแม่นกและรังนกอยู่ตรงนั้นด้วยค่ะ คิดว่าคงเป็นแม่และบ้านของมัน เลยคิดว่ามันน่าจะปลอดภัย ไม่น่าจะมีอะไรแล้ว

แต่ในใจ ดิฉันก็ยังเป็นห่วงลูกนกอยู่ค่ะ เลยขึ้นไปบนห้องนอน กราบพระ ๓ ที แล้วก็น้อมจิตถึงหลวงปู่ดู่ อธิษฐานขอบารมีหลวงปู่ ช่วยคุ้มครองเจ้าลูกนกให้แข็งแรง แคล้วคลาดปลอดภัย และสวดคาถามหาจักรพรรดิไป ๓ จบ อุทิศบุญให้ถึงลูกนกด้วย

ปรากฏว่าหลังจากนั้นไม่นาน คุณแม่ก็ขึ้นมาบอกว่า ลูกนกตายแล้ว โดนกระรอกทำร้าย กัดลูกตาจนเลือดออกตาเลยค่ะ

พี่สาวที่เห็นเหตุการณ์ เล่าว่าตอนลูกนกถูกทำร้าย แม่นกที่อยู่ใกล้ ๆ ก็พยายามบินมาช่วยลูกนะคะ แต่สู้แรงกระรอกไม่ได้ กระรอกมันมุ่งตรงมาทำร้ายลูกนกเลยค่ะ พี่สาวแปลกใจว่ากระรอกมันทำร้ายนกได้ด้วยหรือ

ดิฉันฟังแม่กับพี่สาวเล่าเหตุการณ์ ก็พยายามวางใจเป็นอุเบกขา ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ซึ่งดิฉันเองก็ไม่ได้ตั้งใจ และไม่คิดว่าเหตุการณ์จะเป็นแบบนี้ แต่ใจลึก ๆ ก็ยังรู้สึกผิด ว่าดิฉันปล่อยเขาไปตายหรือนี่ ทั้ง ๆ ที่ เพิ่งอธิษฐานจิตขอหลวงปู่ดู่ให้คุ้มครอง และอุทิศบุญกุศลให้แท้ ๆ

นอกจากเหตุการณ์นี้ ยังมีอีกหลายครั้ง ดิฉันสังเกตว่า เวลาที่ดิฉันอุทิศบุญกุศลให้คนที่ป่วยหนัก หรือสัตว์ที่ป่วยและดูอ่อนแอ สุดท้ายมักจะเสียชีวิต จนทำให้ดิฉันไม่ค่อยอยากจะอุทิศบุญให้คนป่วยหรือสัตว์ป่วยเลยค่ะ แต่ก็พยายามวางใจเป็นอุเบกขา มองว่าสัตว์โลกเป็นไปตามกรรม และความตายเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ก็อดคิดไม่ได้จริง ๆ ทำไมพออุทิศบุญให้ใคร เขาถึงเสียชีวิต อย่างกรณีลูกนกตัวนี้ดิฉันก็รู้สึกผิด ตรงที่ประมาท ทำให้เขาบินหนีไป จนโดนกระรอกกัดตาย เป็นเช่นนี้ดิฉันจะบาปไหมคะ

แต่อีกใจดิฉันก็คิดว่า บารมีหลวงปู่ดู่ น่าจะช่วยนำทาง ดวงจิตลูกนกตัวนี้ ไปสู่ภพภูมิที่สูงกว่าการเป็นเดรัจฉานแล้ว มันก็ทำให้ดิฉันรู้สึกโล่งใจ คือตอนนี้ดิฉันทั้งโล่งใจและรู้สึกผิดเลยค่ะ

คำถามคือ ๑. ทำไมเวลาดิฉันอุทิศบุญให้ใคร โดยเฉพาะคนป่วยหรือสัตว์ป่วย แล้วมักจะเสียชีวิต ในเวลาอันรวดเร็ว แบบนี้ดิฉันควรอุทิศบุญให้คนอื่นต่อไปไหมคะ

๒. จากเหตุการณ์ลูกนกครั้งนี้ ดิฉันจะบาปไหมคะ ถือว่าผิดศีลหรือเปล่าคะ คุณแม่ไม่พอใจดิฉัน บอกว่าดิฉันปล่อยลูกนกไปตายค่ะ ดิฉันควรวางใจอย่างไรคะ

ขอความเมตตาจากหลวงพ่อช่วยชี้แนะดิฉันด้วยค่ะ

กราบขอบพระคุณค่ะ
🙏🏻🙏🏻🙏🏻