[สุธรรม]

ถาม : ลูกมีชีวิตที่ไม่หวือหวาแต่ก็ไม่ขัดสน ไม่มีหนี้สิน อายุ ๓๓ ปี ตั้งใจจะไม่แต่งงาน กลางวันไม่ได้ทำอะไรมากเพียงแต่ช่วยคุณพ่อนั่งเฝ้าหน้าร้าน ถ้าชีวิตของเราพยายามรักษาศีล ทานก็ทำไปเรื่อย ๆ ระหว่างเฝ้าร้านก็อ่านหนังสือธรรมะไป เดินจงกรมในร้านได้บ้าง ส่วนเช้ามืดกับกลางคืนก็ปฏิบัติเท่าที่ได้ ทำไปเรื่อย ๆ เท่านี้ กับดูแลพ่อแม่เท่าที่ทำได้ เท่านี้ก็เป็นชีวิตที่ดี ที่เหลือก็รอวันตาย แค่นี้คือพอแล้วใช่ไหมเจ้าคะ ไม่ต้องพยายามหรือดิ้นรนอะไรอีกแล้ว ?
ตอบ : ถ้ามีหัวแม่เท้า ก็ใช้ข้างซ้ายคิด จะได้คำตอบเอง..!