[เถรี]

ครั้นจับจ่ายกันจนหมดตัวแล้ว พวกเราก็กลับมาขึ้นรถ ทางด้านเอ็นซีทัวร์นำไปยังร้านหม้อไฟหมาล่าซึ่งมีชื่อเสียง ความจริงอาหารมื้อนี้ไม่ได้อยู่ในกำหนดการ แต่ว่าคุณนวลจันทร์เป็นผู้ที่มอบให้เป็นของขวัญในการเดินทางสำหรับพวกเรา เป็นหม้อไฟที่เรียกว่าบุฟเฟต์ แต่ว่าของพวกเราจัดกันเป็นโต๊ะ แล้วมีคนมาคอยเติมให้ จึงได้ฉันกัน กินกัน อย่างชนิดที่เรียกว่าพุงหลามไปตาม ๆ กันทีเดียว

เสร็จสรรพเรียบร้อย พวกเราก็ขึ้นรถเพื่อตรงไปยังสนามบินเฉิงตูเทียนฝู่ แม้ว่าจะเป็นทางด่วนที่ไม่ค่อยมีรถก็ตาม ยังต้องใช้เวลาวิ่งถึงชั่วโมงครึ่ง เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเขาจำกัดความเร็วเอาไว้

ครั้นไปถึงสนามบินแล้ว หลายคนที่สั่งของไว้กับ "มัคคุเทศก์ไว ๆ" ของพวกเรา ก็มารับของ มาจัดกระเป๋ากัน หลายต่อหลายคนก็มีกล่องเพิ่มขึ้นมา ๑ ใบ เพราะว่าสั่งของอะไรไป คุณไวก็จัดการบรรจุมาเป็นลังกระดาษเลย แล้วก็ไปทำการตรวจตั๋ว ชั่งน้ำหนัก กระผม/อาตมภาพต้องเฉลี่ยน้ำหนักให้คนอื่นตามเคย

แต่ตอนผ่านด่านซีเคียวริตี้นั้น ตรวจกันอย่างเข้มงวดสุด ๆ กระผม/อาตมภาพที่ไม่มีอะไรติดตัวเลย เขาก็ยังลูบคลำไปทั่วทั้งตัว แล้วพระครูสมุห์ต้นไม้ของเรา ก็โดนสั่งให้ถอดจีวรด้วย ยังโชคดีที่พูดกันไม่รู้เรื่อง ถึงไม่ได้ถอดจีวรให้ แล้วยังต้องมายืนรอในการเข้าคิวที่แถวกองตรวจคนเข้าเมือง ซึ่งค่อนข้างจะใจร้าย ในตอนแรกก็มีแต่ "คุณละเอียด" อยู่ ๓ ช่อง หลังจากนั้นแล้วก็ยังปิดไปเหลือแค่ ๒ ช่องเท่านั้น กว่าที่พวกเราจะผ่านออกมาได้ ก็ประมาณบ่าย ๓ โมง..!

แล้วไอ้ตัวเล็กก็ส่งข่าวร้ายมาว่า เสียงธรรมจากวัดท่าขนุนที่กระผม/อาตมภาพบันทึกเอาไว้ตอนเดินทางนั้น ไม่มีเสียงอะไรเลย จึงต้องมานั่งบันทึกอยู่ในห้องน้ำหน้าประตูทางออกขึ้นเครื่อง ได้แต่หวังว่าการบันทึกครั้งนี้น่าจะไม่มีเสียงรบกวนมากนัก เนื่องเพราะว่าห้องข้าง ๆ เดี๋ยวก็เข้า เดี๋ยวก็ออก เดี๋ยวถ่ายหนัก เดี๋ยวถ่ายเบา เดี๋ยวกดน้ำ ซ้ำยังมีเสียงประชาสัมพันธ์ดังรบกวนอีก ถ้าฟังได้ก็ขอให้ตั้งใจฟัง ถ้าฟังไม่ได้ก็ขออภัยต่อทุกคนด้วย

สำหรับทริปนี้ขอเจริญพรขอบคุณเอ็นซีทัวร์ที่ให้บริการอย่างดีเลิศ ขอกราบเท้าขอบพระคุณหลวงปู่ไห่ทง ที่เมตตาคณะของเรา ได้แต่หวังว่าครั้งต่อ ๆ ไป จะได้รับความเมตตาจากหลวงปู่อีก ขอเจริญพรขอบคุณคณะของท่านสุ่ยหลง ที่ดูแลพวกเราตั้งแต่ต้นมาจนถึงบัดนี้ด้วยดีทุกประการ กุศลบารมีใดที่อาตมภาพได้สร้างมาตั้งแต่ต้นจนถึงบัดนี้ ขอทุกท่านโปรดโมทนา อาตมภาพจะได้รับประโยชน์และความสุขเท่าไร ขอทุกท่านจงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

ขออนุญาตไปรอขึ้นเครื่องตามเวลา จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๖ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)