[เถรี]

การเข้าไปยังตลาดโบราณจิ๋นหลี่นี้ ไม่ต้องเสียเวลาซื้อตั๋ว เนื่องเพราะว่าทุกคนที่เข้าไปก็จะต้องไปจับจ่ายใช้สอยอยู่แล้ว สิ่งแรกที่พวกเราเห็นก็คือ ตัวการ์ตูนเปลี่ยนหน้ากากต่าง ๆ ซึ่งอย่างน้อยก็เปลี่ยนได้ ๓ หน้า ๔ หน้า แล้วบางแบบก็มีเสียงประกอบอีกด้วย แค่พวกบรรดาหุ่นเปลี่ยนหน้ากากอย่างเดียว ก็ทำเอาพวกเราหมดสภาพกันอยู่ตรงนั้น หลายคนถึงกับสารภาพว่า "หมดตัวแล้ว..!"

ส่วนอื่น ๆ นั้น ถ้าหากว่าเป็นในด้านของอาหาร ก็มีทั้งของเก่าของแก่ที่ค่อย ๆ ทำมือให้เห็น แม้กระทั่งการที่หยอดน้ำตาลให้แข็งตัวเป็นรูปสัตว์ต่าง ๆ ก็มี ข้าวของเครื่องใช้ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกถัก พวกปัก พวกทำขึ้นมาด้วยมือ ไม่ว่าจะเป็นงานแกะสลักจักสานอะไรก็ตาม ส่วนพวกของกินนั้น ส่วนใหญ่ก็จะไปอยู่รวมกันที่ด้านหนึ่ง

เมื่อเราเดินเข้าไป ถนนก็จะแยกออกเป็นสองซอย บรรดาอาคารบ้านเรือนต่าง ๆ นั้น ยังคงเป็นอาคารรุ่นเก่า ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิงเป็นต้นมา แต่ละร้านล้วนแล้วแต่มีจุดเด่นของตนเอง ไม่ว่าจะจำหน่ายสินค้าที่เกี่ยวกับตัวหนังแกะสลัก (หุ่นเงา) ก็ดี ในเรื่องของการนวดฝ่าเท้า แช่ฝ่าเท้าก็ตาม ตลอดจนข้าวของซึ่งเป็นอาหาร ไม่ว่าจะเป็นพวกเนื้อรมควัน หรือว่าเป็ดพะโล้ที่บรรจุถุงสูญญากาศมาทั้งตัว..! ตลอดจนกระทั่งสิ่งอื่น ๆ อย่างเช่นว่าพวกผลไม้แห้ง ผลไม้เชื่อม หรือว่าบรรดาชาต่าง ๆ ที่เขาแสดงการบดชาชงชาให้ดูกันตรงนั้นเลย

ในส่วนอื่นนั้นต้องบอกว่า การตกแต่งสถานที่เป็นไปตามค่านิยมของสถาปัตยกรรมจีน เข้าไปแล้วรู้สึกสงบมาก ชีวิตของชาวบ้านแถวนั้นก็ค่อนข้างที่จะช้า แม้ว่าจะมีการเรียกหานักท่องเที่ยวอยู่บ้างก็ตาม

พวกเราเองก็เดินจับจ่ายใช้สอยกันตามสะดวก เรียกง่าย ๆ ว่าเทกระเป๋ากันเป็นวันสุดท้าย ส่วนกระผม/อาตมภาพที่ซื้อของไม่เป็น ส่วนใหญ่ก็ถ่ายรูปในส่วนที่ตนเองสนใจ ส่วนอื่นก็เดินดูสถาปัตยกรรมจีนต่าง ๆ ด้วยความภาคภูมิใจในสายเลือดของบรรพบุรุษจีน ที่สามารถอนุรักษ์สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ได้มาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน