[เถรี]

หลังจากนั้นแล้วก็แทรกด้วยกายกรรมต่าง ๆ แล้วก็มาเป็นเรื่องของปัจจุบัน ก็คือแผ่นดินไหวที่เมืองเวิ่นชวน ซึ่งมีเรื่องโศกเศร้าเคล้าน้ำตาในการพลัดพรากจากกัน ตลอดจนกระทั่งเหล่าทหาร ตำรวจ หน่วยแพทย์พยาบาล ที่บุกเข้าไปช่วยเหลือ มีทั้งโดนฟ้าผ่าตาย มีทั้งพลัดตกลงไปในน้ำตาย เพราะว่าต้องต่อตัวกัน เพื่อที่จะเป็นสะพานให้บรรดาชาวบ้านได้อพยพออกไปสู่ที่ปลอดภัย

ครั้นเมื่อถึงตอนสุดท้าย นักแสดงทั้งหลายก็ออกมาร่ายรำอวยพรแบบทิเบต ซึ่งประกอบไปด้วยพระเจดีย์องค์ใหญ่ ลอยลงมาเหนือศีรษะกระผม/อาตมภาพพอดิบพอดี ทำให้ไม่สามารถที่จะถ่ายภาพได้ แล้วขณะเดียวกันธงมนต์เป็นพัน ๆ ผืนที่อยู่บนราวก็เลื่อนลงมา จนกระทั่งคลุมประชาชนหลายพันคนในโรงละคร..!

โดยเฉพาะเวทีนี้อลังการงานสร้างเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าหมุนรอบตัวเองให้ดูทุกทิศได้ ฝนตกก็คือน้ำลงมาจริง ๆ อุทกภัยท่วมก็ท่วมจริง ๆ แผ่นดินไหวก็ไหวจริง ๆ เวทีนอกจากหมุนรอบตัวเองแล้ว ยังสามารถแยกส่วนออกมาได้ เป็นเส้นทางให้เจ้าหญิงเหวินเฉิงเสด็จลงมาอีกต่างหาก แล้วขณะเดียวกันก็ยังมีเวทีลอยฟ้า ซึ่งนำเอานางฟ้าลงมาอำนวยอวยพรให้กับพวกเรา เป็นการแสดงโชว์ที่ดูไม่รู้เบื่อ หมดลงไปโดยไม่รู้ตัวว่าหมดเวลาแล้ว

เมื่อออกมา ก็ยิ่งตื่นตาตื่นใจหนักเข้าไปอีก เนื่องเพราะว่าประชาชนตลอดจนกระทั่งนักท่องเที่ยวที่เข้าไปดูโชว์นั้น ถ้าไม่ถึงหมื่นก็อยู่ในระดับหลายพันคน..! ทั้งรถทั้งคนติดกันหนุบหนับไปหมด กว่าที่พวกเราจะเดินทางมาถึงบริเวณที่พัก ก็แทบจะหมดสภาพไปตาม ๆ กัน

หลังจากที่นัดแนะเวลาในการตื่น ในการกิน ในการเดินทางเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพก็มาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนให้กับพระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งญาติโยมได้ฟังอยู่ดังนี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๔ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)