[เถรี]

ครั้นเลี้ยวซ้ายไปถึงคอกที่ ๓ ปรากฏว่าหมีแพนด้าคอกนี้น่าจะตื่นนักท่องเที่ยวที่เสียงดัง เมื่อปรากฏตัวออกมาแล้ว นักท่องเที่ยวชี้โบ๊ชี้เบ๊ ถ่ายรูปกัน จึงหนีกลับเข้ากรงไปเลย ทำให้ไม่รู้ว่าคอกนี้มีกี่ตัวกันแน่ ? พวกเราเมื่อผิดหวังจึงต้องเดินกันต่อไป ปรากฏว่าคอกหลัง ๆ สองคอกนั้นเป็นหมีแพนด้าโดดเดี่ยวเดียวดาย แต่ว่านอนกินไม้ไผ่อย่างมีความสุข

พวกเราเดินลึกเข้าไปอีก จนกระทั่งเกือบจะออกมาด้านนอกถนนอีกฝั่งหนึ่ง ก็ปรากฏว่าหมีแพนด้าสามคอกแรกนั้น ล้วนแล้วแต่อยู่ตัวเดียว แต่ว่าคอกสุดท้ายนี้กลับเฮฮาปาร์ตี้ อยู่ด้วยกันถึงสามตัว กินไม้ไผ่ร่วมกันอย่างมีความสุข ให้ทุกคนถ่ายรูปอย่างจุใจทีเดียว

แล้วเราก็ต้องมาขึ้นรถอีกรอบหนึ่ง เพื่อพาไปตรงยังบริเวณสะพานเหล็ก ที่ข้ามห้วยเข้าไป ทางด้านนี้ก็มีหมีแพนด้าอยู่อีก แต่ว่าทางด้านนี้นั้นเป็นหมีแพนด้าแดง ซึ่งจะว่าไปแล้ว ก็เหมือนกับชะมดมากกว่า นอนแอ้งแม้งอยู่บนต้นไม้ ต้องซูมกล้องจนสุด ถึงจะถ่ายรูปได้ อีกฝั่งหนึ่งก็มีกรงของบรรดาไก่ฟ้าหลังเงิน ไก่ฟ้าสีทอง ไก่ฟ้าหางลายขวางเลี้ยงดูอยู่ด้วย เมื่อเดินออกมาทางด้านนอก ก็ยังพอมีหมีแพนด้าให้ดูอยู่บ้าง

แต่ปรากฏว่าเดินสุดออกมาแล้ว กลายเป็นที่จอดรถไฟฟ้าจุดแรก ที่พวกเรามาเข้าแถวขึ้นนั่นเอง โดยที่คุณไวมัคคุเทศก์ นัดแนะให้เราไปรออยู่ในอาคารซ้ายมือของทางออก ปรากฏว่าเป็นร้านจำหน่ายของที่ระลึก ทุกคนจึงต้องควักกระเป๋ามากบ้างน้อยบ้าง เพื่อที่จะซื้อของฝากคนอื่น แล้วก็เป็นเรื่องแปลกที่ว่า ทั้ง ๆ ที่ซื้ออยู่ด้วยกันนั่นแหละ พอออกมาทางด้านนอกแล้ว ก็ยังมีการนำมาอวดกันอีก ก็เลยไม่รู้เหมือนกันว่าซื้อด้วยกัน ต่อราคากันแล้วมาอวดกันเองนี่ เขาเรียกว่า "ขิง" ใส่กันหรือเปล่า ?

เสร็จสรรพเรียบร้อยจากการซื้อของ พวกเราก็ไปเข้าห้องน้ำก่อน หลังจากนั้นก็เดินย้อนออกไปบริเวณที่จอดรถ ซึ่งบรรดาเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลายดูแลพวกเราวันนี้ดีมาก เนื่องจากว่าโดนกระผม/อาตมภาพต่อว่าไปเมื่อวัน โดยป๋าดิเรก (คุณดิเรก ฐิติโชติชยามร) ซึ่งมากับลูกสาว ก็คือตุ๊กตา (คุณมาลีรัตน์ นาคทอง) ปรากฏว่าป๋าดิเรกเดินพลาด เนื่องจากพื้นไม่เสมอกันแล้วหกล้ม ทำให้มีรายการโดนกระผม/อาตมภาพต่อว่าต่อขานขึ้นมา วันนี้บรรดาเจ้าที่จึงได้ประกบกันชนิดแทบจะคนต่อคน ตัวต่อตัวกันเลยทีเดียว..!