[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเห็นว่าในสมัยนี้บางท่านก็ไปอยู่ในสถานที่ลึกมาก และหาคนมาขับรถให้ยาก ถ้ามีเรื่องฉุกเฉินขึ้นมา อย่างเช่นว่าภายในวัดมีพระภิกษุสามเณรเจ็บไข้ได้ป่วยหนัก ๆ ต้องถึงมือหมอในระยะเวลาอันรวดเร็ว ก็สามารถที่จะอนุโลมให้ขับรถ เพื่อที่นำมาส่งยังโรงพยาบาลได้ แต่ตรงนี้ก็ต้องมาพิสูจน์ทราบกันว่า ที่ท่านขับรถนั้น ท่านขับเพราะสาเหตุอะไร ? แล้วการที่จะมาลงโทษ ก็คงจะมีในลักษณะตักเตือนบ้าง ตำหนิโทษบ้าง ภาคทัณฑ์บ้าง ซึ่งหนักเบากันไปตามสถานการณ์ แต่ว่าไม่มีการลงโทษอื่น ๆ ที่หนักกว่านี้

หากแต่ว่าข้อนี้นั้นจัดเป็นโลกวัชชะ ก็คือโลกติเตียน ผิดทางโลกด้วย ผิดทางธรรมด้วย ถ้าอย่างนั้นเกิดด่านตรวจมีเจ้าหน้าที่ตำรวจอยู่ แล้วเรียกตรวจใบขับขี่ ถ้าท่านไม่มีใบอนุญาตให้ขับขี่ยานพาหนะ ท่านจะมีความผิดทางโลก..!

แล้วถ้าอยู่ในสถานที่ใดหรือว่าเขตปกครองใด ที่คณะสงฆ์ของที่นั้น ๆ ได้ประกาศเป็น "ขัอสัญญัติ" คือข้อตกลงในหมู่นั้น ๆ ว่าพระภิกษุสามเณรห้ามขับรถ ถ้าอย่างนั้นท่านก็จะผิดในทางธรรมด้วย ก็คือ ละเมิดในระเบียบที่คณะสงฆ์ได้กำหนดกฎเกณฑ์ขึ้นมา

ดังนั้น..ในส่วนนี้กระผม/อาตมภาพได้ตักเตือนพระภิกษุสามเณรภายในวัดท่าขนุนไว้บ่อย ๆ ว่า จะขับรถขนข้าวขนของเพื่อจัดสถานที่ต่าง ๆ ก็เอาแค่จำเป็นเท่านั้น ถ้าหากว่ามีญาติโยมอยู่ ก็รบกวนญาติโยมให้ขับแทน ถ้าไม่มีญาติโยมอยู่ เราขับเอง ก็อย่าคึกคะนองด้วยการถ่ายรูป หรือว่าถ่ายคลิป เพราะว่าถ้าเผลอให้รูปหรือคลิปนั้น ๆ ออกสู่โซเชียลเมื่อไร ท่านก็จะเดือดร้อนเอง..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องระมัดระวัง เนื่องเพราะว่าพระภิกษุของเรานั้นอยู่ในสถานะต่ำสุด ก็คือเป็นผู้ขอ ถ้าหากว่าไปขับรถ ทำตัวร่ำรวย ก็คงไม่มีใครอยากจะสงเคราะห์ เราก็จะกลายเป็นบุคคลที่ทำให้ศาสนานี้เสื่อมทรามลงไป กลายเป็นโทษหนักโดยใช่เหตุ..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)