ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ในปัจจุบันนี้จึงไม่จำเป็นที่จะต้องรอพระภิกษุจากวัดอื่นมาลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์ร่วมกัน ยกเว้นว่าวัดที่ท่านมีผู้มาเข้าร่วมฟังพระปาฏิโมกข์ด้วยกันเป็นประจำอยู่แล้ว ท่านก็จะรู้ว่ามีใครบ้าง และรอจนกระทั่งมากันครบ หรือถ้าหากว่าติดภารกิจประการใดก็ตาม ก็จะใช้วิธี "มอบฉันทะ" ให้บุคคลอื่นที่ลงพระปาฏิโมกข์นั้น ถ้ามีการตัดสินสิ่งหนึ่งประการใดที่เป็นไปโดยพระธรรมวินัยแล้ว ก็ให้เป็นไปตามเสียงข้างมาก เป็นต้น
อย่างเช่นกระผม/อาตมภาพ ก็จะ "มอบฉันทะ" ให้กับพระภิกษุวัดท่าขนุนลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์แทน ถ้ามี "อธิกรณ์" ใด ๆ เกิดขึ้น เสียงส่วนมากพิจารณาไปในแนวทางใด กระผม/อาตมภาพก็เห็นตามเสียงส่วนมากนั้น ๆ เป็นต้น
แต่ทางวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) นั้น ตั้งแต่พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ ท่านขึ้นเป็นเจ้าอาวาส ก็เลื่อนการลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์ทุกกึ่งเดือน มาเป็นช่วงเช้ามืด เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ท่านเองต้องการที่จะลงทบทวนพระปาฏิโมกข์ตามพระธรรมวินัยด้วย
แต่ขณะเดียวกัน เมื่อเป็นพระราชาคณะ เป็นเจ้าอาวาสวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ซึ่งโด่งดังมาก มีแต่ผู้พึ่งพาอาศัย คนโน้นก็นิมนต์ คนนี้ก็นิมนต์ ก็ต้องออกกิจนิมนต์กันชนิด เช้า สาย บ่าย เที่ยง เย็น กันไปเลย จึงทำให้ถ้าไม่ลงอุโบสถเสียตั้งแต่เช้ามืด ก็อาจจะไม่ได้ทบทวนพระปาฏิโมกข์ของเดือนนั้น ๆ ไป ท่านจึงตัดสินใจแจ้งให้คณะสงฆ์ทราบว่า จะลงอุโบสถกันทุก ๖ โมงเช้า ของวันพระใหญ่นั้น ๆ
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพที่ตั้งใจว่าจะมาร่วมงานอบรมเจ้าอาวาสใหม่ ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ รุ่นที่ ๓/๒๕๖๗ ให้ได้ทุกวัน จึงจำเป็นที่จะต้องเร่งรีบเดินทางมาให้ทัน ๖ โมงเช้า เพื่อลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์ร่วมกัน ขนาดนั้นเมื่อไปถึง ปรากฏว่าพระวินัยธรผู้ทรงพระปาฏิโมกข์ได้ตั้งนะโมฯ พอดี กระผม/อาตมภาพจึงก้าวเข้าอุโบสถไปกราบพระ และตั้งใจร่วมทบทวนพระปาฏิโมกข์ด้วย
หลายท่านอาจจะคิดว่า ถ้าหากว่าเขาเริ่มกันแล้ว เราไม่สามารถที่จะเข้าไปได้ ความจริงแล้วถ้าบุคคลผู้มาใหม่ มีจำนวนน้อยกว่าพระภิกษุที่ลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์อยู่ สามารถที่จะเข้าร่วมไปได้เลย แต่ถ้าหากว่าผู้ที่มาใหม่นั้นมีจำนวนมากกว่า การลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์ครั้งนั้นก็ต้องหยุดลงกลางคัน เมื่อพระท่านเข้ามาครบแล้วค่อยเริ่มต้นกันใหม่
ดังนั้น..การแสดงพระปาฏิโมกข์ในครั้งนี้ จึงสามารถที่จะว่าต่อเนื่องไปได้ โดยเฉพาะยังไม่ทันที่จะเริ่ม "นิทานุทเทส" ก็คือบทเริ่มต้นเกริ่นนำเลย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-05-2024 เมื่อ 01:29
|