[เถรี]

เรื่องพวกนี้ท่านทั้งหลายจะต้องตระหนักว่า ถ้าตราบใดที่ความรู้ของเรายังไม่เพียงพอที่จะระงับ รัก โลภ โกรธ หลง ในใจลงไปได้ ไม่ว่าท่านไปอยู่ที่ไหนก็หาความสงบไม่ได้ ในพระไตรปิฎก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านเปรียบเหมือนกันสุนัขจิ้งจอกขี้เรื้อน นอนอยู่ที่ใดที่หนึ่งก็ไม่นาน ถึงเวลาคันขึ้นมา ก็คิดว่าเป็นเพราะแผ่นดินตรงที่ตนเองนอนอยู่ ก็วิ่งหาที่นอนใหม่ ซึ่งก็นอนได้ไม่นานอีก พอคันก็วิ่งหาที่ใหม่ต่อไป

จะว่าไปแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้ตั้งความหวังไว้กับท่านทั้งหลาย เนื่องเพราะว่าขนาดพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ซึ่งกระผม/อาตมภาพเห็นว่าเป็นครูบาอาจารย์ที่เลิศที่สุดแล้ว ในยุคสมัยนั้นมีพระอยู่กับท่าน ๔๐ กว่ารูป ท่านทั้งหลายก็เห็นแล้วว่า ออกมาเป็นหลักให้กับญาติโยมเขาได้กี่รูป ? ในเมื่ออยู่กับครูบาอาจารย์ระดับนั้นแล้ว ถ้ายังไม่เอาดี ไปอยู่ที่ไหนก็เหมือน ๆ กัน ครูบาอาจารย์ยังอยู่แล้วเอาดีไม่ได้ จะไปหวังว่าสิ้นครูบาอาจารย์แล้วจะเอาดีให้ได้ ก็คงจะเหมือนกับพระฉันนะ ก็คือไปได้ดีตอนตายนั่นแหละ..!

ถ้าว่ากันตามพระไตรปิฎก มีอยู่ท่านหนึ่งที่อยากจะยกเป็นตัวอย่างเลยก็คือพระอานนทเถระ ซึ่งเป็นพุทธอนุชาออกบวช แล้วคณะสงฆ์มอบหมายให้ท่านทำหน้าที่อุปัฏฐากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอานนท์เป็นแค่พระโสดาบันเท่านั้น พูดง่าย ๆ ว่านอกจากไม่ละเมิดศีลแล้ว รัก โลภ โกรธ หลง อื่น ๆ เท่าปุถุชนธรรมดาทั้งหมด..!

แต่จากที่พระอานนท์ท่านเล่ามาหลังจากที่บรรลุอรหัตผลแล้วว่า ตลอดระยะเวลาที่ถวายการรับใช้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ยาวนานนั้น แม้แต่กามสัญญาสักน้อยหนึ่งก็ไม่เคยเกิดขึ้นในจิตเลย เราต้องเข้าใจว่าบุคคลที่จะละกามสัญญาได้ ต้องเป็นพระอนาคามีขึ้นไป แม้แต่พระสกาทาคามีนาน ๆ ยังมีประหวัดถึง แต่พระอานนท์ที่เป็นแค่พระโสดาบัน ท่านยืนยันว่าแม้แต่กามสัญญาก็ไม่เคยปรากฏขึ้นในจิตของท่านเลย เนื่องเพราะว่าท่านทำงานเป็นกรรมฐาน

ถ้าท่านทั้งหลายอ่านในพระไตรปิฎกจะเห็นว่า ในยามต้น ท่านมีมืออันถือคบไฟดวงใหญ่ เดินจงกรมรอบคันธกุฎี ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รอว่าพระองค์ท่านจะเรียกใช้หรือไม่ ? ถ้าหากว่าไม่เรียกใช้ก็เข้าสู่ที่พัก นั่งภาวนา

พอยามสอง มีมืออันถือคบไฟดวงใหญ่ เดินจงกรมรอบคันธกุฎี ถ้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ตรัสเรียกใช้ ก็เข้าสู่ที่ภาวนา

ในยามสาม มีมืออันถือคบไฟดวงใหญ่ เดินจงกรมรอบคันธกุฎี ถ้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่เรียกใช้ ก็จะจัดการปูอาสนะ เตรียมน้ำใช้น้ำฉัน เตรียมไม้สีฟัน เตรียมบาตรไว้ เพื่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อตื่นจากบรรทมแล้ว จะได้ใช้งาน

สรุปก็คือไม่ได้นอนทั้งคืน ยกเว้นนั่งกรรมฐาน ในเมื่อท่านเองทำงานเป็นกรรมฐาน แล้วทำไมพวกเราถึงทำไม่ได้ ? ก็เพราะว่ากำลังใจของเราไม่ได้จดจ่อปักมั่นอยู่กับงานตรงหน้า