วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๒๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปทำพิธีบวงสรวงปลุกเสกวัตถุมงคลที่วัดโพธิ์ผักไห่ หมู่ที่ ๔ ตำบลผักไห่ อำเภอผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แล้วก็รับเอาพระพิมพ์กลีบบัวสะดุ้งกลับ เนื้อยาวาสนาจินดามณีผสมผงวิเศษคลุกรัก กลับมา ๑๐,๐๐๐ องค์
พระรุ่นนี้ได้ทำการปลุกเสกมา ๔ รอบแล้ว เนื่องเพราะว่าผู้ดำเนินการสร้างหลักเลย ก็คือพระครูปลัดพิจารย์ วิจารโณ เจ้าอาวาสวัดโพธิ์ผักไห่ ท่านยึดถือฤกษ์ยามและรูปแบบตามโบราณทุกอย่าง แม้กระทั่งการเรียกรูป เรียกนาม เรียกอาการ ๓๒ ก็ทำจนครบถ้วน ถึงได้ยอมมอบมาให้กระผม/อาตมภาพ เอามาออกให้บูชา เพื่อเป็นทุนการศึกษาของปีนี้
จะว่าไปแล้ว ทางผู้สร้างเองมีน้อยกว่าของวัดท่าขนุนอีก ก็คือมีเหลือแค่ ๒,๕๐๐ องค์ เพราะว่าตอนแรกที่สร้างก็คือตั้งใจจะถวายมาทั้งหมด แต่คราวนี้ก็มีส่วนที่ขอเอาไว้ ด้วยเกรงว่ามาถึงวัดท่าขนุนแล้วจะหมด ท่านจะเอาไว้สำหรับบูรณะซ่อมแซมวัดโพธิ์ผักไห่ วัดราษฎร์บัวขาว แล้วก็มีส่วนหนึ่งที่ไปช่วยบูรณปฏิสังขรณ์ธุดงค์สถาน กองทุนหลวงปู่ปาน โสนันโท ที่บางปลาม้า
สำหรับวันนี้คาดว่าข่าวใหญ่ทั้งหลายที่เกิดขึ้นเมื่อวาน พวกเราก็คงทราบกันหมดแล้ว เรื่องที่เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติภูเขียว ปิดล้อมจับกุมผู้ลักลอบล่าสัตว์ ปรากฏว่ามีทั้งพระภิกษุสามเณร โดยเฉพาะพระภิกษุนั้น เป็นถึงระดับรองเจ้าคณะจังหวัด เป็นผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์ เป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ เปรียญธรรม ๙ ประโยค..!
เรื่องนั้นไม่ใช่หน้าที่ของเรา เป็นเรื่องของสำนักงานพุทธศาสนาแห่งชาติ และเจ้าคณะปกครองจะดำเนินการกันเอง แต่ว่าในส่วนที่กระผม/อาตมภาพคิดเมื่อได้ข่าวนี้ก็คือ "กูยังจะมีอายุอยู่อีกกี่วัน เพื่อแก้ไขไอ้เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ?"
ท่านทั้งหลายจะเห็นว่าสิ่งหนึ่งประการใดที่เราทำไป จะดีแค่ไหนก็ตาม แทบจะไม่มีข่าวคราวออกสื่อให้คนได้รับรู้ แต่สิ่งไม่ดีเกิดขึ้นเมื่อไร ก็เป็นอันว่ารู้กันทั่วประเทศและทั่วโลก เป็นเรื่องที่น่าหนักใจมาก
เพราะว่าปัจจุบันนี้ เรื่องของสื่อต่าง ๆ ไปเร็วเหลือเกิน แล้วอะไรเกิดขึ้น ถูกผิดยังไม่ทราบชัด แต่มีการฟันธงไปแล้วว่าเรื่องนี้ต้องเป็นอย่างนี้ จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายต้องสังวรระวังเอาไว้ให้ดี อย่างที่กระผม/อาตมภาพเตือนอยู่เสมอว่า เราอยู่ในสายตาชาวบ้านเขา ทำอะไร ชาวบ้านรู้เห็นอยู่ตลอดเวลา เพราะฉะนั้น..ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ อย่าไปทำผิดทำพลาดอะไรให้ใครเขาเห็น
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 28-04-2024 เมื่อ 02:57
|