[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเอง สมัยบวชอยู่ที่วัดท่าซุง ไม่เคยไว้ใจเลยว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านจะอยู่ได้เกินวันนี้ ทุกครั้งที่ดินฟ้าอากาศผิดปกติ จะลุกมาเจริญกรรมฐาน เพื่อดูว่าหลวงพ่อท่านไปแล้วหรือยัง ? ถ้าหากว่าท่านยังอยู่ ก็พยายามที่จะฝึกฝน กอบโกยความรู้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น พอสิ้นท่านไป กระผม/อาตมภาพที่เพิ่งจะพ้นสภาพพระใหม่ได้ไม่นาน เพราะว่าได้แค่ ๗ พรรษา กลับต้องเป็นหลักอยู่ในวัด จะภูมิใจว่าตัวเองกำลังใจเข้มแข็งก็ใช่ จะอนาถใจว่าทำไมคนอื่นถึงไม่ทำกำลังใจให้ได้มาก ๆ เพื่อที่จะเป็นหลักแก่ญาติโยมก็ใช่ เพราะว่าทุกคนไปประมาทว่าหลวงพ่อท่านจะอยู่ถึง ๑๒๐ ปี บุคคลใดบุคคลหนึ่งบอกว่า "อาราธนาหลวงพ่อเล็กอยู่ถึง ๑๒๐ ปี" กระผม/อาตมภาพมักจะตอบไปว่า "เชิญมึงอยู่ไปคนเดียวเถอะ..! แค่นี้กูก็จะแย่อยู่แล้ว"

ดังนั้น..เรื่องพวกนี้ถ้าพวกเรายังไม่มีจิตสำนึก ยังไม่เร่งรัดการปฏิบัติของตนเอง กระผม/อาตมภาพถ้าถือว่าเป็นครูบาอาจารย์ของท่านคนหนึ่ง ก็อาจจะตายฟรีไปอีกเช่นกัน..! เป็นเรื่องที่ท่านทั้งหลายต้องมีจิตสำนึกในการที่จะเอาดีและเร่งรัดด้วยตนเอง ไม่มีใครที่สามารถมาจ้ำจี้จ้ำไช บอกกล่าวให้เราเกิดจิตสำนึกในการทำเช่นนั้นได้

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๓ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)