๑๕. เพื่อนร่วมเรียนและครูผู้สอน
เพื่อนพระ-เณรที่เรียนมูลกัจจายน์ด้วยกันกับหลวงปู่ตามที่ท่านเล่า ก็มีพระเฮียงกับพระเหลา ภายหลังเพื่อนทั้งสองได้พากันลาสิกขาไปหมด
สำหรับครูผู้สอน ที่หลวงปู่เคยพูดไว้มีดังนี้
พระอาจารย์เอี่ยม วัดเวฬุวัน บ้านไผ่ใหญ่ สอนวิชามูลกัจจายน์
พระอาจารย์ชมเป็นพระที่ใจเย็น เวลาสอนหนังสือก็ใจเย็น ลูกศิษย์ชอบท่านมาก
พระอาจารย์ชาลี เวลาสอนหนังสือจะดุมาก แต่แปลหนังสือได้พิสดาร เพราะเคยลงมาศึกษาอยู่กรุงเทพฯนานถึง ๑๐ ปี
พระอาจารย์อ้วน สอนไวยากรณ์ สอนแปล โดยยึดพระปาฏิโมกข์เป็นพื้น หัดแปลกันจนคล่องแคล่วขึ้นใจ
หลวงปู่เล่าว่า ท่านเองไม่เคยท่องปาฏิโมกข์ แต่ท่านสามารถยกสิกขาบทขึ้นมาแปลได้อย่างคล่องแคล่วโดยไม่ติดขัดเลย
สำหรับหลวงปู่สิงห์ ขนฺตยาคโม ในขณะนั้น ท่านเป็นครูสอนปริยัติธรรมในฝ่ายมหานิกายอยู่ ท่านมีภาระยุ่งอยู่กับการค้นคว้าตำรับตำราคัมภีร์ต่าง ๆ เพื่อเตรียมไว้สอนลูกศิษย์ จึงหาเวลาว่างที่จะอบรมกรรมฐานให้ไม่ได้
หลวงปู่สิงห์ ได้แต่เพียงแนะนำหลักกว้าง ๆ อันเป็นพื้นฐานในการทำสมาธิภาวนาเท่านั้น ซึ่งหลวงปู่แหวนท่านให้ความสนใจมาก แต่ยังไม่มีโอกาสที่จะปฏิบัติอย่างจริงจัง
|