ยังดีที่ว่าพรุ่งนี้ก็จะเป็นการปิดโครงการแล้ว ก็คือพระนิสิตวิปัสสนาจารย์โครงการทุนเล่าเรียนหลวงชุดนี้ จะเดินกลับไปยังวัดท่าขนุน แล้วทำการปิดโครงการธุดงค์ธรรมยาตราที่นั่น หลังจากนั้นแล้ว วันมะรืนนี้ก็จะไปปิดการปฏิบัติ ที่วัดหงส์รัตนาราม ของพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรเมธี , รศ. ดร. เจ้าคณะภาค ๑ เจ้าอาวาสวัดหงส์รัตนาราม ซึ่งเป็นครูบาอาจารย์สอนกระผม/อาตมภาพมา ตั้งแต่สมัยท่านเป็นพระมหามีชัย วีรปญฺโญ ป.ธ.๙
สำหรับวันนี้มีบุคคลถามว่า การที่กระผม/อาตมภาพไปต่างประเทศนั้น "ไปเพื่ออะไร ?" คำถามนี้ถ้าหากว่าให้กระผม/อาตมภาพตอบ ก็อาจจะนอกลู่นอกทางไปมาก
ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า การเดินทางไม่ว่าจะไปต่างที่ต่างถิ่น จนถึงต่างประเทศก็ตาม แต่ละคนมีจุดมุ่งหมายไม่เหมือนกัน บางท่านตั้งใจไปท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นการ ไปท่องเที่ยวเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ หรือให้รางวัลชีวิตกับตัวเอง ซึ่งถ้าในลักษณะนี้ก็เป็นการพักผ่อนแบบหนึ่ง หลังจากที่ตรากตรำงานเหนื่อยมาเต็มทีแล้ว เป็นการไปฟื้นฟูกำลังกายกำลังใจของตนเองที่ไม่ได้พักมาเลย ให้ได้พักบ้าง
แต่ความจริงสภาพใจของท่านไม่ได้พักหรอก เพราะว่าไปแล้วก็ยังไปเสวยเสพสิ่งต่าง ๆ เข้าไป แล้วถ้าหากว่าเป็นนักปฏิบัติธรรม เมื่อกลับมาแล้ว ยังคิดที่จะไปอีก ก็แปลว่าท่านทั้งหลายเสียท่ากิเลสไปแล้ว..!
ประการที่สองก็คือ ไปเพื่อหาประสบการณ์ แล้วนำมาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อตนเอง สถานที่อยู่ของตน หรือว่าชุมชนรอบข้างของตน ซึ่งส่วนนี้ กระผม/อาตมภาพนั้นนำมาใช้อยู่เสมอ ถ้าหากว่าถือตามภาษิตจีนก็คือ "การเดินทางหมื่นลี้ ดีกว่าอ่านหนังสือหมื่นเล่ม" เพราะว่าเราได้ไปสัมผัสของจริงต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ทำให้เราได้ประสบการณ์ชีวิต รู้วิธีแก้ปัญหาเมื่อเกิดเหตุต่าง ๆ ขึ้นในต่างบ้านต่างเมืองของเรา
แม้กระทั่งในวรรณคดีไทยอย่าง "นิทานเวตาล" ก็ยังมีการสรรเสริญการเดินทางเอาไว้มาก อย่างที่บรรดาชายหนุ่มไปแสดงความรู้ความสามารถ เพื่อที่จะให้หญิงสาวพอใจ และเลือกตนเป็นคู่ครอง ก็ยังมีการกล่าวไว้เป็นโคลงเป็นกลอนอย่างเช่นว่า "จงจรเที่ยว เทียวบทไป พงพนไพร ไศลลำเนา ดั้นบถเดิน เพลินจิตเรา แบ่งทุกขเบา เชาวนไวฯ" เป็นต้น
ซึ่งเรื่องเหล่านี้ ถ้าหากว่าคนรุ่นหลัง ก็คงต้องแปลไทยเป็นไทยกันอีกมาก แต่รุ่นของกระผม/อาตมภาพฟังแล้วก็รู้สึกซาบซึ้งเลย เพราะว่าการเดินทางนั้น จะสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตต่าง ๆ ให้แก่บุคคลเหล่านั้น อย่างเช่นว่า "ดุ่มบถด่วน ชวนจิตเพลิน ใดบ่มิเกิน เชิญบทจรฯ" ยังมีการชักชวนให้เดินทางอีกด้วย ว่ามีคุณมีประโยชน์อย่างไร
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-03-2024 เมื่อ 02:35
|