[เถรี]

เมื่อกลับลงมาจากวัดแล้ว ก็เดินเลาะภูเขาต่อไป จนกระทั่งมาออกทางด้านหลังสะพานสายรุ้งที่ได้ถ่ายรูปหมู่ตั้งแต่ต้น เมื่อนั่งรอพวกเราอยู่ครู่หนึ่ง เสียงอาหลันตะโกนบอกว่า "มังกรผงาดแล้ว" พวกเราหันไป ก็เห็นหมู่เมฆปั่นป่วนเหมือนอย่างกับมังกรกำลังขยับขึ้นลง แล้วท้ายที่สุดก็มีการยกตัวขึ้นมา เหมือนมังกรผงกเศียร..!

แต่ว่าเหตุการณ์อัศจรรย์ทางธรรมชาตินี้ เกิดขึ้นแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น แม้แต่กระผม/อาตมภาพที่มัวแต่เดินอ้อมเครื่องกั้นเพื่อที่จะไปถ่ายรูป ก็ยังถ่ายแทบไม่ทัน ติดแค่หัวมังกรที่กำลังลดลงเหนือนิดเดียวเท่านั้น น่าเสียดายมาก..! แต่ว่าพวกเราก็ได้เห็นทุกอย่างที่ควรเห็น ก็คือได้เห็นทั้งทะเลหมอก ได้เห็นทั้งมังกรผงกเศียร ได้เห็นทั้งพระอาทิตย์ตกดิน

เมื่อพวกเราลงมาพร้อมแล้ว อาหลันก็ให้ทยอยกันนั่งลิฟท์ลงมา จากลิฟท์ใหญ่ก็มาต่อที่ลิฟท์เล็ก จากลิฟท์เล็กมาขึ้นรถ จากขึ้นรถก็มาลงรถ จากลงรถก็มาลงลิฟท์ จนกระทั่งมาถึงรถบัสของเราเวลา ๖ โมงเย็นพอดี รออยู่ประมาณ ๒๐ นาที คณะถึงได้ลงกันมาครบถ้วน

พวกเราเดินทางลงจากภูเขาสะพานแก้วมังกรเมฆด้วยความหวาดเสียว เนื่องเพราะว่าเป็นเวลาค่ำคืนและหมอกลงหนักมาก จนกระทั่งมาถึงสถานที่หนึ่ง ซึ่งไม่แน่ใจว่าเป็นที่ไหน เพราะว่าหมอกลงหนัก และฝนตกปรอย ๆ ลงมาคล้ายกับฝน "เยี่ยวจั๊กจั่น" เขาให้เรามาเปลี่ยนเป็นรถมินิบัสตรงนี้ เพื่อขึ้นไปยังโรงแรมที่พัก

คราวนี้ได้วิ่งฝ่าเข้าไปในตัวเมืองซาปาอย่างแท้จริง แล้วก็ทำให้เห็นว่าถนนเล็ก ๆ แคบ ๆ นั้น ถ้าหากว่ารถบัสใหญ่เข้ามา ก็คงจะติดอยู่โค้งใดโค้งหนึ่งอย่างแน่นอน ประมาณ ๑๐ กว่านาที พวกเราก็มาถึง Sapa Charm Hotel กระผม/อาตมภาพยังไม่ทันที่จะหายใจ ลูกกิฟท์ก็จัดแจงเบิกห้องมาให้เรียบร้อยแล้ว

เมื่อเข้าสู่ห้องพัก กระผม/อาตมภาพรู้สึกหนาวมาก จึงรีบสรงน้ำอุ่น แต่งตัวโดยการใส่เสื้อฮีทเท็คด้วย แล้วค่อยมาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน หลังจากบันทึกเสียงเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขณะนี้อากาศอยู่ที่ ๘ องศาเซลเซียส จึงต้องใส่ทั้งถุงมือ ถุงเท้า ฉันยาแล้วก็คงจะเข้านอน เพราะว่าพรุ่งนี้ต้องออกเดินทางไปตามโปรแกรมแต่เช้า

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๑ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)