[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗ ตอนเช้ามืดกระผม/อาตมภาพไปร่วมทำวัตรเช้ากับผู้เข้ารับการอบรมบาลีก่อนสอบที่วัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) ซึ่งมีพระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี (สมชาย พุทฺธญาโณ ป.ธ.๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๔ เป็นผู้นำในการทำวัตรเช้า ซึ่งการทำวัตรเช้าของทางวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) นั้น จะเป็นการเจริญพระพุทธมนต์ประมาณ ๑ ชั่วโมง ปรากฏว่ามีผู้เข้ารับการอบรมบางรายมาช้าจนถึงช้ามาก..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าประการแรก ท่านไม่เห็นความสำคัญของการสวดมนต์ทำวัตรเลย ประการที่สอง กำลังใจขาดความมุ่งมั่นในการที่จะต่อสู้กับกิเลส คือความง่วงเหงาหาวนอน จึงปล่อยให้หลับตามสบายของตนเอง กว่าที่จะตื่นมาจัดการธุระส่วนตัว แล้วมาทำวัตรได้ ก็เกือบจะหมดเวลาแล้ว..!

ความจริงแล้วนักเรียนบาลีนั้น ท่านยังขาดความรู้ความเข้าใจในแนวทางการปฏิบัติแบบนี้อยู่มาก การที่เราจะต้องลุกขึ้นมาทำวัตร หรือเจริญกรรมฐานทุกวันนั้น ก็คือการที่เราฝึกตนให้มีศีล เนื่องเพราะว่ากฎระเบียบ ไม่ว่าจะเป็นข้อห้าม ข้อบังคับ หรือข้อให้กระทำ ก็คือศีลนั่นเอง ถ้าเราเป็นผู้ที่ยินดีปฏิบัติตามข้อบังคับเหล่านั้น ก็แปลว่า เราเป็นผู้ที่สามารถปฏิบัติตามศีลได้ทุกข้อ เมื่อท่านทั้งหลายมีศีลเป็นพื้นฐานแล้ว ความที่ท่านตั้งสติ ระมัดระวัง ไม่ให้ละเมิดกฎระเบียบ หรือว่าไม่ให้ละเมิดศีลนั้น ย่อมสร้างสมาธิให้เกิดขึ้นเอง

ส่วนการที่ท่านมาสวดมนต์ทำวัตรนั้น เป็นการสร้างสมาธิโดยตรง ก็คือถ้าหากว่าเราขาดสติ สมาธิบกพร่อง ก็จะสวดผิดสวดพลาด ซึ่งวันนี้ก็มีอยู่หลายราย แถมบางรายยังส่งเสียงออกไมโครโฟนอีกต่างหาก เมื่อเสียงดังแล้วสวดผิดพลาด ก็อาจจะพาคนอื่นเขา "ล่ม" ไปด้วย ยังดีที่ว่า หลวงพ่อรองเจ้าคณะภาค ๑๔ ท่านสวดแม่น จึงไม่ทำให้มีอาการสะดุด หรือว่า "ร่วง" ตามกันไป

ประการที่สอง การสวดมนต์นั้น ทำให้เราสามารถทรงฌานได้ หลายท่านอาจจะสงสัยว่าการทรงฌานนั้น เราจำเป็นต้องนั่งภาวนา จับลมหายใจเข้าออก จึงสามารถทำให้เกิดอัปปนาสมาธิ คือทรงฌานได้ไม่ใช่หรือ ?

กระผม/อาตมภาพขอยืนยันว่า การสวดมนต์ทำวัตรนั่นแหละ เป็นการทรงฌานที่ดีที่สุด เพราะว่าเราใช้คำสวดทุกคำแทนการภาวนา แค่กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกตามไปด้วยเท่านั้นเอง ถ้าหากว่าท่านสามารถกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก พร้อมกับการสวดมนต์ทำวัตรได้ ไม่ว่าเป็นการสวดมนต์ทำวัตรที่ใช้ระยะเวลายาวสั้นแค่ไหน ก็แปลว่าท่านสามารถที่จะทรงฌานได้ เป็นระยะเวลาที่ยาวนานเท่านั้น