[เถรี]

ครั้นเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ก็ต้องเดินทางกลับเข้าที่พักที่วัดอุทยาน จังหวัดนนทบุรี เพราะว่าพรุ่งนี้มีงานสำคัญก็คือ พิธีเปิดการอบรมบาลีก่อนสอบประจำปี ๒๕๖๗ ซึ่งกระผม/อาตมภาพนั้นได้รับการแต่งตั้งเป็นกรรมการอยู่ด้วย และรับเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารแก่บรรดาผู้เข้ารับการอบรม และพระสังฆาธิการที่มาตรวจเยี่ยมสนามอบรม ในวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗ จึงต้องมารอเวลาที่จะเดินทางไปร่วมงานในครั้งนี้ แล้วหลังจากนั้นก็ต้องไปปฏิบัติหน้าที่สำคัญอื่น ๆ ของตนต่อไป

ซึ่งวันก่อนนั้น กระผม/อาตมภาพโดนท่านเจ้าคุณต่อศักดิ์ (พระราชมหาเจติยาภิบาล) แซวกันในฐานะคนกันเองว่า "หลวงพ่อเล็กจะไปที่ไหนก็ตาม ผมต้องคอยฟังข่าวเอาไว้ เวลากลางค่ำกลางคืน จะได้นอนหันศีรษะไปได้ถูกทาง" ซึ่งท่านเจ้าคุณต่อศักดิ์ หรือว่าพระราชมหาเจติยาภิบาล ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดอรุณราชวรารามนั้น ท่านเป็นกรรมการขับเคลื่อนโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) ระดับหน (กลาง) เช่นเดียวกับกระผม/อาตมภาพ

ท่านเป็นบุคคลที่ใจดี ขี้เล่น แต่ทำงานเก่ง และเอาจริงเอาจังกับงานมาก กระผม/อาตมภาพเองยังบอกว่า "หลวงพ่อเจ้าคุณเล่นแซวกันแบบนี้ ผมไปไม่เป็นเลย" ท่านก็บอกว่า "หลวงพ่อเล็กงานมากจริง ๆ แต่ยังจัดสรรเวลาได้ถูกต้อง ทำงานต่าง ๆ อย่างมีประสิทธิภาพ ผมเองก็ยอมรับในข้อนี้"

กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่รับคำชมของพระผู้ใหญ่เอาไว้ เพราะว่าตนเองก็ได้สั่งสอนบอกกล่าวแก่พระภิกษุ สามเณร และญาติโยมทั้งหลายแล้วว่า ไม่ว่างานจะหนักเท่าไร จะมากเท่าไรก็ตาม ถ้าเราสามารถจัดความสำคัญ ก่อนหลังเร็วช้าของงานได้ เราก็จะมีงานอยู่ตรงหน้าแค่งานเดียวเท่านั้น แล้วทำไปตามลำดับ ก็จะไม่รู้สึกว่ายุ่งยาก และไม่รู้สึกเครียดเหมือนผู้อื่น ในเมื่อสอนคนอื่น ตนเองก็ต้องทำตามนั้นด้วย จึงจะสมกับพระบาลีที่ว่า ยถาวาที ตถาการี คือพูดอย่างไรก็ทำอย่างนั้น

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)