[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพมีภาระงานมากเป็นพิเศษ เนื่องเพราะว่ามีงานเพิ่มขึ้นมาในระหว่างกลางด้วย

เริ่มต้นก็จากการที่ไปร่วมมุทิตาแก่พระครูสัญญาบัตรของอำเภอทองผาภูมิ ทั้งที่ได้รับพระราชทานตั้ง ๒ รูป ก็คือ พระครูสุตกาญจนวัฒน์, ดร. เทียบผู้ช่วยเจ้าอาวาสพระอารามหลวงชั้นพิเศษ กับพระครูกิตติกาญจนคุณ เจ้าคณะตำบลชั้นโท และได้รับพระราชทานเลื่อน ๒ รูป ก็คือพระครูพิสุทธิ์กาญจนาภรณ์ เจ้าคณะตำบลชั้นเอก และพระครูกาญจนชินธรรม เจ้าอาวาสวัดราษฎร์ชั้นเอก

ในเรื่องของการแสดงมุทิตาสักการะ ต่อให้ไม่ได้ออกมาจากน้ำใสใจจริงก็ตาม แต่ถ้าหากว่านับตามภาระหน้าที่ในฐานะผู้บังคับบัญชา กระผม/อาตมภาพก็ต้องไปอยู่แล้ว อย่าว่าแต่ที่ไปนั้น ก็คือตั้งใจที่ไปมุทิตากับท่านจริง ๆ

โดยเฉพาะพระครูสุตกาญจนวัฒน์, ดร. ตอนนี้ถ้าว่ากันโดยสมณศักดิ์แล้ว ท่านสูงกว่ากระผม/อาตมภาพอีก และก็เป็นอย่างนี้มาบ่อย ๆ ก็คือในสมัยที่กระผม/อาตมภาพเป็นพระครูธรรมธร ฐานานุกรมของหลวงพ่อพระเทพเมธากร (ณรงค์ ปริสุทโธ ป.ธ. ๔) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีอยู่นั้น ได้ขอตำแหน่งพระครูปลัดของท่านให้กับพระครูสุตกาญจนวัฒน์, ดร. ที่ตอนนั้นก็คือ พระมหาปรีชา จิรนาโค ป.ธ. ๓

แล้วหลวงพ่อท่านไม่เซ็นให้ ท่านบอกว่า "ตำแหน่งนี้ใหญ่กว่าคุณนะ" กระผม/อาตมภาพกราบเรียนว่า "หลวงพ่อเมตตาเซ็นให้ท่านไปเถอะครับ ต่อให้ใหญ่กว่าขนาดไหน ท่านก็ต้องเรียกผมว่าอาจารย์อยู่ดี" ท่านบอกว่า "คนที่คิดแบบคุณก็มีด้วย" แต่ก็ยอมเซ็นให้ในที่สุด

แล้วมาตอนหลัง ได้ขอฐานานุกรมที่พระครูวินัยธรให้กับพระครูกาญจนปริยัติคุณ เจ้าอาวาสวัดราษฎร์ประชุมชนารามก็เช่นกัน ตอนนั้นท่านยังเป็นเจ้าอาวาสวัดพุทธบริษัทอยู่ หลวงพ่อท่านก็ไม่เซ็นให้ เพราะว่าตำแหน่งฐานานุกรมที่พระครูวินัยธรและพระครูธรรมธรนั้น แม้ว่าโดยตำแหน่งแล้วจะเท่ากัน แต่ว่าถ้าลำดับการนั่งในพิธีหลวง พระครูวินัยธรจะนั่งเหนือพระครูธรรมธร กระผม/อาตมภาพก็ต้องใช้คำพูดเหมือนเดิม

ดังนั้น..การที่ผู้หนึ่งผู้ใดเจริญก้าวหน้าด้วยสมณศักดิ์หรืออำนาจหน้าที่ ถ้ากระผม/อาตมภาพไปมุทิตาสักการะ ก็คือยินดีจากใจจริง ๆ ไม่ใช่ไปเพราะตำแหน่งหน้าที่บังคับ ไม่ใช่ไปเพราะว่าฐานะทางสังคมค้ำคอเอาไว้..!