[เถรี]

ในเรื่องของยศตำแหน่งนั้น พระองค์ท่านพระราชทานให้เพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงานอย่างหนึ่ง เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจแก่บรรดาคณะศิษย์อีกอย่างหนึ่ง

หลายท่านจะเห็นว่าแต่งตั้งไปแล้ว หลวงปู่หลวงพ่อรูปนั้น ท่านนั้นก็ยังคงเป็นปกติทุกอย่าง ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นหวั่นไหว แต่ที่ดีอกดีใจกัน จนแทบจะปิดบ้านปิดเมืองฉลองก็คือบรรดาลูกศิษย์นั่นเอง ดีใจว่าหลวงปู่หลวงพ่อของตนได้รับพระราชทานตั้ง หรือว่าพระราชทานเลื่อนสัญญาบัตรพัดยศ ตำแหน่ง จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พูดง่าย ๆ ว่าสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณเป็นอย่างยิ่ง บางแห่งก็จัดฉลองเสียใหญ่โต ทั้ง ๆ ที่เจ้าตัวก็ไม่ได้ต้องการแบบนั้น

ขอให้เราท่านทั้งหลายรำลึกถึงคำว่า "ยศช้าง ขุนนางพระ" ก็คือช้าง ต่อให้ได้รับการตั้งเป็นคุณพระ เป็นพระยาก็ตาม ช้างก็ยังคงกินกล้วยกินอ้อยเหมือนเดิม เหมือนกับที่ยุคหนึ่ง กระผม/อาตมภาพเป็นทหารอยู่ชายแดน มีสุนัขทหารยศพันตรี เมื่อเจอหน้า กระผม/อาตมภาพที่เป็นนายทหารประทวน ยังต้องทำความเคารพก่อน นั่นก็เหมือนกัน เพราะหมาไม่รู้ว่าตัวเองเป็นนายพัน แต่ว่าคนเลี้ยงหมารู้..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น การเคารพกันตามลำดับยศศักดิ์ ก็คือเราต้องทำความเคารพผู้มียศสูงกว่า ทำความเคารพเสร็จแล้วค่อยเตะเวลามันดื้อ..! ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ

ดังนั้น..ในเรื่องของ "ยศช้าง" ก็ดี หรือว่า "ขุนนางพระ" ก็ตาม ถ้าเราไม่หวั่นไหวไปตาม ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ที่เกิดขึ้น ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ถ้าหากว่าเอาไปแบกไว้ แถมยังเอาไปกดข่มผู้อื่น ก็ตัวใครตัวมัน เพราะแสดงว่ากิเลสในใจของตนยังมีอยู่มาก รังแต่จะทำให้คนอื่นเขารังเกียจเสียเปล่า ๆ..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)