[เถรี]

เรื่องพวกนี้บางทีเราคิดไม่ถึง อดีตเคยเป็นพระวัดท่าขนุน แล้วก็เห็นว่าเจ้าอาวาสวัดท่ามะขามก็เป็นลูกศิษย์กระผม/อาตมภาพด้วย ก็เลยข้ามหัวเจ้าอาวาสมาขอที่กระผม/อาตมภาพทีเดียว ยังดีงานนั้นกระผม/อาตมภาพนั่งอยู่บนรถ ไม่อย่างนั้นก็อาจจะถวายตีนให้ด้วย..! ซึ่งเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง แต่พวกเรากลับไม่ค่อยคำนึงถึงกัน

พระเรานอกจากเรื่องของพระธรรมวินัยที่ต้องอาศัยเป็นหลัก ทำอะไรต้องนึกถึงศีลก่อนว่าจะบกพร่องหรือไม่ ? แล้วยังมีกฎหมายบ้านเมือง และจารีตประเพณีที่เราต้องปฏิบัติอีก การเป็นเจ้าอาวาสเป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมาย แล้วจะให้กระผม/อาตมภาพไปล่วงอำนาจท่านได้อย่างไร ยังโชคดีที่นั่งอยู่บนรถ ถึงได้แค่ถามว่า "เจ้าอาวาสมึงไม่มีแล้วหรือ ?" ถ้าอยู่ข้างล่าง ไม่ "โบก" ก็คง "ถวายผาง" ไปแล้ว..!

กระผม/อาตมภาพก็ยังสงสัยว่า สารพัดเรื่องที่ตอกย้ำพวกเราไปแทบจะทุกวัน แต่ก็เหมือนกับ "ตักน้ำรดหลังหมา" ไม่ใช่ "ตักน้ำรดหัวตอ" หลวงพ่อชา วัดหนองป่าพงท่านบอกว่า ตักน้ำรดหลังหมานั้นแย่กว่าตักน้ำรถหัวตออีก ตักน้ำรถหัวตอ หัวตอยังเปียก ตักน้ำรดหลังหมา โดนสลัดพรืดเดียวหายหมด..!

กระผม/อาตมภาพพิจารณาดูแล้ว ก็เห็นจริงตามที่หลวงพ่อชาท่านว่ามาเหมือนกัน จึงเคยย้ำเตือนพวกเรามากว่า ปฏิบัติธรรมไป ยิ่งทำ จิตต้องยิ่งละเอียด ในเมื่อจิตยิ่งต้องละเอียด ก็แปลว่าสติ สมาธิ ต้องทรงตัว ไม่อย่างนั้นแล้วถึงเวลาต่อให้ลาดตระเวนไปกี่สำนัก ธุดงค์ไปกี่ป่า สภาพจิตถ้าย่ำแย่อยู่แค่นั้น ก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก..!

ท่านอาจจะเห็นว่าท่านชู้ต (พระชุติกานต์ อภินนฺโท) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดตะเคียนงาม มาเรียนบอกกระผม/อาตมภาพว่าขออนุญาตหลวงพ่อสมคิด (พระครูบวรกาญจนธรรม) เจ้าคณะตำบลบ้านเก่าเขต ๒ เจ้าอาวาสวัดตะเคียนงาม ว่าขอออกตระเวนโลกสัก ๒ เดือน นั่นท่านทำได้ เพราะว่าขออนุญาตเจ้าอาวาสแล้ว ก็แค่มาบอกเอาไว้กันผมเข้าใจผิด แล้วก็เตะเอาเท่านั้น..! แต่ว่าของท่านโหนกนั่นมาลาโดยตรงเลย ซึ่งเป็นการผิดมารยาทมาก..!

เรื่องพวกนี้กระผม/อาตมภาพคงจะไม่มีโอกาสมาพูดบ่อยนัก แต่ให้พวกเรากำหนดจดจำเอาไว้ด้วย ก็อย่างที่บอกไปแล้วว่า ยิ่งปฏิบัติธรรม กำลังใจต้องยิ่งละเอียด ก็แปลว่าข้อผิดพลาดต้องมีน้อยลงไปเรื่อย ไม่ใช่ยิ่งทำก็ยิ่งแย่ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำอะไรกัน..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๓๐ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)