[เถรี]

เรื่องพวกนี้ถ้าหากว่าเรากำหนดจิตภาวนา โดยที่ไม่ให้กิเลสมากินใจของเราได้ แล้วรักษาตัวเลข "เสบียงบุญ" เอาไว้ให้ได้ตามที่ตั้งใจเอาไว้ ก็ถือว่าเป็นการชนะกิเลสแบบเล็ก ๆ เหมือนกัน

เรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้น เราต้องถือการฝึกฝนตนเองอยู่ทุกขณะจิต ไม่ว่าอะไรก็ตามที่อยู่ตรงหน้า เราต้องหาประโยชน์จากสิ่งนั้น มาช่วยให้การปฏิบัติธรรมของเราก้าวหน้าให้ได้ ไม่เช่นนั้นแล้ว เราก็ไม่มีอะไรเป็นเครื่องพิสูจน์ตัวเอง แต่ละวันผ่านไป ๆ โดยที่ไม่รู้ว่าเราทรงคุณงามความดีเอาไว้ได้เท่าไร

เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระราชทาน "แอพพลิเคชั่นเสบียงบุญ" มาแล้ว พวกเราก็ถือโอกาสฝึกฝนตนเองตามนี้ อะไรที่ได้มา ก็อย่าดีใจจนเกินไป อะไรที่สูญเสียไป ก็อย่ามัวไปคร่ำครวญอยู่ ให้วางกำลังใจเป็นกลาง ๆ ไม่ให้ยินดียินร้ายมากจนเกินไป แล้วลองประคับประคอง "แอพพลิเคชั่นเสบียงบุญ" ให้ได้ตัวเลขที่เราต้องการ ถ้าหากว่าทำได้ตามนั้นเมื่อไร ก็ถือว่าเป็นความสำเร็จชนิดหนึ่ง ซึ่งจะช่วยให้เราบังเกิดปีติขึ้นมา แล้วมีความพากเพียรพยายามที่จะทำความดีนั้น ให้เจริญงอกงามยิ่ง ๆ ขึ้นไป

สำหรับวันก่อนที่ได้ทำการปลุกเสกวัตถุมงคลที่วัดศิลาวาส (ปางโม่) ตำบลปิงโค้ง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่นั้น เนื่องจากว่าเป็นรูปพระสีวลีทรงม้า กระผม/อาตมภาพเมื่อกราบขอบารมีพระ ตลอดจนกระทั่งครูบาอาจารย์ทั้งหมดแล้ว ก็ไปกราบเท้าขอความเมตตาจากพระสีวลีเถระ เพื่อขอให้ท่านปลุกเสกวัตถุมงคลที่เป็นรูปของท่านเอง เนื่องเพราะหลวงพ่อวัดท่าซุงเคยบอกเสมอว่า "วัตถุมงคลถ้าเป็นรูปของใคร ไปขอให้ท่านเจ้าของรูปมาเสกเองจะดีที่สุด"

ปรากฏว่าพระสีวลีเถระท่านตอบว่า "เขตนี้เป็นเขตของพระมหากัจจายนเถระ ไม่ใช่เขตของกระผม" เมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องไปกราบเท้าพระมหากัจจายนเถระ เพื่อที่จะขออนุญาตให้พระสีวลีท่านเข้ามาในพื้นที่นี้ เพื่อเสกรูปเหมือนของท่าน

แล้วก็ยังกราบเรียนถามพระมหากัจจายนเถระว่า "คำว่า "เขต" ในที่นี้หมายถึงอะไรครับ ?" พระมหากัจจายนเถระตอบว่า "เป็นเขตที่สมัยยังมีชีวิตอยู่ ได้เดินทางมาเผยแผ่พระพุทธศาสนา ถ้าสูงขึ้นไปอีกเล็กน้อย ก็จะเป็นเขตของพระมหากัสสปเถระ" กระผม/อาตมภาพก็เพิ่งเข้าใจคำว่า "เขต" ของพระสีวลีเถระในครั้งนี้เอง