[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๒๔ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพแทบจะต้องคลานขึ้นมาจากที่นอน เนื่องเพราะว่าอากาศกระชากแรงมาก จากประมาณ ๑๔ - ๑๕ องศาเซลเซียส โดดขึ้นมาที่ ๒๑ องศาเซลเซียส..! โดยเฉพาะบุคคลที่มีเชื้อมาลาเรียอยู่ในร่างกายนั้น เมื่อถึงเวลาอากาศเปลี่ยนเพียงเล็กน้อยก็แย่แล้ว ถ้าเปลี่ยนถึง ๒ องศาเซลเซียส ก็แปลว่าไข้จับอย่างแน่นอน แล้วนี่กระโดดพรวดพราดขึ้นมาทีเดียวเกือบ ๑๐ องศาเซลเซียส ต้องบอกว่า "ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต"..!

จากที่เมื่อวานที่ไปบรรยายให้กับพระนิสิตประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ซึ่งเข้าปฏิบัติธรรมประจำปีที่วัดปรังกาสี ก็มีท่านอาจารย์โทน สุญาโณ เจ้าอาวาสวัดองธิ ซึ่งท่านห่มคลุมอยู่ตลอดเวลา กระผม/อาตมภาพจึงได้ถามว่า "ท่านอาจารย์โทนรู้สึกว่าหนาว เป็นไข้อยู่ตลอดเวลาใช่หรือไม่ ?" ท่านก็ยอมรับว่าใช่ แล้วก็บ่นว่าท่านอายุเริ่มมากแล้ว สุขภาพไม่ดี

กระผม/อาตมภาพเรียนท่านไปว่า "ไม่ใช่ว่าท่านสุขภาพไม่ดี แต่ว่าท่านเป็นมาลาเรีย..!" ท่านยืนยันว่าท่านเคยเป็นมาลาเรีย แต่ว่ารักษาหายแล้ว ทำให้กระผม/อาตมภาพก็ขำเช่นกัน เนื่องเพราะมีประสบการณ์ตรงนี้มา จึงได้บอกกับท่านไปว่า "ที่ท่านรักษานั้นไม่ได้หาย แต่ว่าเชื้อมาลาเรียหลบไปอยู่ภายในตับ รอจนเราร่างกายอ่อนแอ แล้วก็จะออกมาอาละวาดใหม่ เพราะว่าปัจจุบันนี้มาลาเรียเป็นเชื้อดื้อยา ไม่ว่ายาตัวไหนก็เอาไม่อยู่ทั้งนั้น..!

ถ้าหากว่าร่างกายเราไม่แข็งแรงเมื่อไร ช่วงเช้า ๆ เย็น ๆ ก็จะมีอาการไข้ขึ้นมาก่อน ถ้าไม่ได้พักผ่อนเพียงพอ ถึงเวลาจากอาการไข้ที่รู้สึกปวดหลังอยู่ ๒ - ๓ ข้อ เหมือนอย่างกับว่ากระดูกจะหลุดเป็นชิ้น ๆ ก็จะแผ่กว้างออกไปทั่วร่างกาย คราวนี้ก็จะปวดไปทั้งเนื้อทั้งตัว เมื่อถึงเวลาถ้าไปให้หมอรักษา อาจจะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น "โรคชิคุนกุนยา" ไปกันคนละทิศคนละทางกับสิ่งที่เราเป็น

ก็ได้แต่ต้องยอมรับว่า พวกเรานั้นมีเวรมีกรรมที่ทำมาหนักตั้งแต่อดีต เมื่อมาถึงปัจจุบันนี้จึงต้องมาเจอกับโรคภัยไข้เจ็บแบบนี้ แต่ถ้าหากว่าเรารักษาสุขภาพของตนเอง พักผ่อนเพียงพอ อาการเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะไม่หนักมากนัก"

เมื่อท่านได้ทราบดังนั้น ก็ต้องยอมรับว่าสิ่งที่ท่านเป็นอยู่นั้น ตรงกับที่กระผม/อาตมภาพว่ามาทั้งหมด เพียงแต่ว่าเมื่อเช้านี้ กระผม/อาตมภาพไม่ได้แวะเข้าไปดูการปฏิบัติธรรมที่วัดปรังกาสี จึงไม่ทราบว่าท่านมีอาการแย่พอกันหรือไม่ ?