[เถรี]

ทุกวันนี้บางคนก็ยังเข้าใจผิด คิดว่าศูนย์กลางพระพุทธศาสนาโลกคือมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เพราะว่าตอนนั้น พระเดชพระคุณพระพรหมบัณฑิต, ศ.ดร. (ประยูร ธมฺมจิตฺโต ป.ธ.๙, Ph.D.) ราชบัณฑิต ท่านเป็นองค์อธิการบดี ดูแลมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยอยู่ แล้วก็เป็นประธานในการจัดงานวันวิสาขบูชาโลกเป็นประจำ จนคนหลงเข้าใจผิด คิดว่ามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยคือศูนย์กลางพระพุทธศาสนาโลก

แล้วก็ยังมีญาติโยมส่วนหนึ่งที่เข้าใจผิด คิดว่าวัดพระธรรมกายเป็นศูนย์กลาง เนื่องเพราะว่าวัดพระธรรมกายมีสาขาทั่วโลกจริง ๆ แม้กระทั่งแอฟริกาหรือตะวันออกกลางก็มี

ดังนั้น..ปัญหาเหล่านี้ แม้จะเกินกำลังของพวกเรา แต่กระผม/อาตมภาพก็อยากจะฝากถึงบรรดาท่านผู้มีอำนาจในแผ่นดินไว้ว่า ในบ้านเรา ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เป็นสถาบันที่ขาดไม่ได้ โดยเฉพาะประชากรส่วนใหญ่ ๙๐ กว่าเปอร์เซ็นต์นับถือศาสนาพุทธ

จึงขอฝากการบ้านให้ท่านทั้งหลายดูตัวอย่างประเทศศรีลังกา ประเทศพม่า หรือว่าประเทศลาว แม้กระทั่งประเทศจีน ในส่วนของเขตปกครองตนเองทิเบต ว่าสามารถใช้พระพุทธศาสนาเป็น Soft Power ได้อย่างไร ? ก็ได้แต่หวังว่าท่านทั้งหลาย นอกจากจะพินิจพิจารณามองเห็นหนทางแล้ว ยังจะมีแก่ใจในการช่วยกันทำให้ประเทศไทยของเราสมกับเป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนาโลกอย่างแท้จริง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๒๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)