[เถรี]

ในส่วนของวัดพุทธพรหมยานนั้น มีการก่อสร้างเพิ่มเติมขึ้นมาอีกจำนวนมาก แต่กระผม/อาตมภาพไมได้รู้สึกหนักใจ หรือว่าเป็นห่วงอะไรเลย เนื่องเพราะว่าพระปลัดเอกลักษณ์ ปญฺญาคโม เจ้าอาวาสนั้น นอกจากท่านเป็นหมอดูแล้ว เรื่องของการปลุกเสกเลขยันต์ต่าง ๆ ก็ศึกษาเอาไว้มาก เนื่องเพราะว่าบุคคลที่มีความชำนาญในโหราศาสตร์นั้น เรื่องอื่น ๆ ก็จะพลอยชำนาญไปด้วย

โดยเฉพาะวันนี้ เท่ากับเป็นการรวมสายลูกศิษย์หลวงพ่อวัดท่าซุง ไม่ว่าจะเป็นตุ๊พ่อสิงห์ วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ ซึ่งในปัจจุบันนี้ ถือว่าเป็นลูกศิษย์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงที่มีอาวุโสพรรษาสูงสุด รองลงไปก็เป็นหลวงพ่อชลอ วัดศาลพันท้ายนรสิงห์ แล้วก็เป็นท่านเจ้าคุณหลวงตาวัชรชัย เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) ต่อด้วยกระผม/อาตมภาพ แล้วไปปิดท้ายด้วยท่านเจ้าคุณองอาจ วัดวีระโชติธรรมาราม

หลวงพ่อชลอกับท่านเจ้าคุณหลวงตานั้น สมัยที่อยู่วัดท่าซุงด้วยกัน ทั้งสองรูปผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเป็นองค์แสดงพระปาฏิโมกข์ ซึ่งกระผม/อาตมภาพนั้น บวชในวันขึ้น ๘ ค่ำเดือน ๖ เมื่อถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ลงอุโบสถครั้งแรกในชีวิต เห็นท่านเจ้าคุณหลวงตา สมัยนั้นคือพระวัชรชัย อินทวํโส ขึ้นแสดงพระปาฏิโมกข์แล้ว เห็นชัดเลยว่า การที่จะต้องสวดพระปาฏิโมกข์ให้จบภายใน ๓๐ นาที หรือถ้าก่อนนั้นได้ยิ่งดีนั้น เป็นเรื่องที่เหนื่อยเป็นอย่างยิ่ง

ถึงได้ปฏิญาณกับตนเองตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาว่า เรื่องพระปาฏิโมกข์นี้ เราไม่เอาอย่างเด็ดขาด แม้ว่าในปัจจุบันนี้ เวลาพระวินัยธรผู้ทรงพระปาฏิโมกข์ท่านทำการแสดงพระปาฏิโมกข์ในวันพระใหญ่นั้น ถ้าผิดพลาดตรงไหน กระผม/อาตมภาพสามารถทักท้วงได้ แต่ถ้าให้ขึ้นสวดเอง กลับไม่มีกำลังใจที่จะสวดเลย..!

โดยเฉพาะถ้าต้องสวดแบบเดียวกับท่านอาจารย์เตชะ (อูเตชะพละ) พระธรรมทูตพม่าที่มาอาศัยอยู่ที่วัดท่าขนุนนั้น ท่านอาจารย์เตชะสวดพระปาฏิโมกข์ โดยใช้เวลาประมาณ ๒๒ นาทีเท่านั้น..! ในสมัยก่อนมีกระผม/อาตมภาพที่ทวนทันอยู่รูปเดียว ท่านอื่นทวนตามไม่ทัน แต่ว่าในปัจจุบันนี้ ทางด้านวัดท่าขนุนมีพระวินัยธรผู้ทรงพระปาฏิโมกข์หลายต่อหลายรูปด้วยกัน แล้วท่านใหม่ ๆ ที่กำลังฝึกฝนตนเองขึ้นมาก็มีอีกมาก เรื่องนี้จึงไม่ต้องถึงมือกระผม/อาตมภาพให้ต้องมาเหนื่อยยากด้วยตนเอง

ส่วนท่านเจ้าคุณองอาจนั้น เรื่องของการปลุกเสกเลขยันต์ ท่านมีความขลังและชอบมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว โดยเฉพาะปัจจุบันนี้ มีการสักยันต์ให้กับหมู่ลูกศิษย์ด้วย ซึ่งถ้าใครได้สักยันต์กับท่านเจ้าคุณองอาจก็ถือว่าโชคดีมาก เพราะว่าท่านเขียนยันต์หรืออักขระได้สวย ไม่เหมือนกับบางสำนัก ที่เขียนเหมือนกับเด็กที่เพิ่งจะหัดเขียน ก.ไก่ ข.ไข่ เห็นแล้วกลุ้มใจเต็มที

ดังนั้น..เรื่องของการปลุกเสกในวันนี้ จึงไม่ได้เป็นภาระอะไร กระทำไปตามที่พระท่านบอก เมื่อรูปพระพุทธนิมิตขยายขึ้นจนครอบไปทั้งบริเวณวัดแล้ว กระผม/อาตมภาพก็อธิษฐานจิต เผื่อญาติโยมทั้งหลายที่เดินทางมาร่วมงานด้วย ปรากฏว่าภาพพุทธนิมิตที่ครอบลงมานั้น ว่างเว้นรถยนต์อยู่ ๖ คัน..!

เมื่อขากลับ กระผม/อาตมภาพจึงชวนทิดเฟิร์ส (นายบัณฑิต เอี่ยมตระกูล) ไปดูให้เห็นกับตา ปรากฏว่าทั้ง ๖ คันนั้น เป็นรถที่มาจากภาคตะวันออกและภาคตะวันออกเฉียงเหนือล้วน ๆ และเป็นเรื่องอัศจรรย์ที่ว่าไปจอดอยู่เรียงกันพอดี น่าจะเป็นไปได้ว่า เดินทางในระยะทางที่ไกลมาก และอาจจะมีวาระบุญวาระกรรมสัมพันธ์อะไรบางอย่าง จึงไปจอดอยู่ที่เดียวกัน กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้ถามเหตุผลว่าทำไมถึงสงเคราะห์ให้รถทั้ง ๖ คันนี้ไม่ได้ ? เพราะว่าไม่ใช่เรื่องที่จะไปถามแทนผู้อื่นแบบนั้น