[เถรี]

ท่านอาจารย์พระมหาสมคิดได้อธิบายขยายความให้พวกเราได้ทราบว่า เหตุที่ได้รับความสะดวกคล่องตัวเช่นนี้ เกิดจากการที่ท่านมาประเทศศรีลังกาเป็น ๑๐ ปีแล้ว และยังได้นิมนต์พระมหานายกะทั้ง ๒ ฝ่าย คือฝ่ายอัสคีรียะและฝ่ายมัลวัตตะไปที่วัดหนองโพด้วย เรียกว่ามีความสนิทสนมกันเป็นการส่วนตัว จนถึงขนาดสามารถขอพระบรมสารีริกธาตุเอาไปไว้ที่วัดหนองโพ ๑ องค์..!

พวกเราเตรียมตัวที่จะทำบุญกัน โดยที่กระผม/อาตมภาพนั้นพกเอาของแพงมา ก็คือเหรียญสมเด็จองค์ปฐมมหาสะท้อน เนื้อทองคำ เลี่ยมทอง พร้อมด้วยสร้อยคอทองคำน้ำหนัก ๕ บาท และเหรียญสมเด็จองค์ปฐมยิ้มรับทรัพย์ เนื้อทองคำ เลี่ยมทอง พร้อมด้วยสร้อยคอทองคำหนัก ๓ บาท ญาติโยมทั้งหลายในคณะจึงขออนุญาตเอาไปอนุโมทนากันโดยถ้วนหน้า

พวกเราฉันน้ำชารอจนได้เวลา เจ้าหน้าที่ก็นำไปเข้าแถวรออยู่ที่ด้านข้างอาคารที่ประดิษฐานพระบรมธาตุเขี้ยวแก้ว แต่ด้วยความหวังดีปรารถนาดี ของทางด้านวัดมัลลิกาวะ ต้องการให้พวกเราได้กราบไหว้บูชาพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วด้วยความสะดวกสบาย จึงได้ให้รอจนกระทั่งคนหมดจริง ๆ ทำให้พวกเราได้ยืนภาวนาบ้าง ได้อธิษฐานเป็นการส่วนตัวบ้าง อย่างชนิดที่เรียกว่านานนับเป็นชั่วโมงทีเดียว..!

หลังจากที่คนหมดลงจริง ๆ แล้ว พวกเราก็ได้เข้าไปถวายสักการะพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วด้านใน แต่ครั้งนี้อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นเวลาปิดหอประดิษฐานพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วแล้ว ชั้นด้านในสุดที่สามารถเข้าไปถึงองค์พระเจดีย์ทองคำ ซึ่งประดิษฐานพระบรมธาตุเขี้ยวแก้วนั้น งานนี้กระผม/อาตมภาพเข้าไปไม่ถึง ได้แต่ชะโงกหน้าดู พร้อมกับถวายเหรียญทองคำพร้อมกับสร้อยคอทองคำเป็นพุทธบูชา แล้วก็ออกมาอธิษฐานสวดมนต์กันด้านนอก

จนกระทั่งคณะญาติโยมได้ถวายบูชากันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทางเจ้าหน้าที่ก็พาพวกเราไปไหว้พระพุทธรูปสำคัญต่าง ๆ พร้อมกับชมวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืน ซึ่งดูได้จากบนหอรักษาการณ์ หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ยังพาพวกเรามาหาจุดถ่ายรูป ซึ่งบอกว่าเป็นจุดที่สวยที่สุดอีกด้วย เมื่อเสร็จสรรพจากสิ่งที่ควรจะได้ควรจะมี ก็มีการแจกรางวัลเป็นการใหญ่ บรรดาเจ้าหน้าที่ต่าง ๆ รับกันไปอย่างจุใจทีเดียว แล้วทางด้านท่านพระมหานายกะ เมธังกะระ ก็ให้เลขานุการของท่านนำพวกเรากลับมาส่งที่โรงแรม The Grand Kandyan เมื่อวานพวกเราจึงได้นอนกันในเวลา ๒ ทุ่มครึ่งของประเทศศรีลังกา ก็คือเวลาสี่ทุ่มของบ้านเรานั่นเอง