ผ่านเครื่องเอ๊กซเรย์ สแกนพาสปอร์ตอัตโนมัติ แล้วหลุดมาโด่เด่อยู่ตรงนี้คนเดียว
ยังไม่ได้ฉันเช้า ขออาศัยสายพานทุ่นแรงหน่อย
ป้ายอัตโนมัติแจ้งว่าเที่ยวบิน UL403 ออกเก้าโมงเช้า
ขึ้นเครื่องประตู G1 ประตูอักษรนี้ไม่มีในเมืองจีน..!
รอขึ้นเครื่องลำนี้แหละจ้า..!
เวลา ๐๗.๕๐ น. ลงไปรอด้านล่าง หน้าประตูทางออกขึ้นเครื่อง
เวลา ๐๘.๒๐ น. ขึ้นไปนั่งรอบนเครื่อง
ที่นั่งแคบมาก จออยู่ห่างแค่ศอกเดียว..!
บินมา ๓ ชั่วโมงเครื่องเริ่มลดระดับลง
เวลา ๑๐.๔๕ น. (เวลาศรีลังกา) มาถึงสนามบินนานาชาติบันดราไนยเก
รอลงจากเครื่อง
ลงมาขึ้นรถบัส
สองคันแล้วยังแน่นเป็นปลากระป๋อง..!
บ๊าย..บาย..อีกสี่วันเจอกันใหม่
เข้ามาเบียดกันที่หน้า ตม.ศรีลังกา
มีผู้ชี้ให้เข้าช่องพิเศษสำหรับลูกเรือ มองไปทางช่องปกติแล้วแน่นเอี๊ยดทุกช่อง
Monks Only..!
ผ่านการตรวจประทับตราจาก ตม.ศรีลังกาแล้ว ก็มาผ่านร้านค้าเผื่อจะซื้อของ
มารอรับกระเป๋าที่สายพาน ๓
รอต่อไป เมื่อไรโยมจะมา..!
__________________
มารใช้ คนทุกคน ของทุกชิ้น สัตว์ทุกตัว เป็นเครื่องมือในการขวางเรา โดยเฉพาะคนที่เรารักมากที่สุด
(-/\-) (-/\-) (-/\-)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 22-12-2023 เมื่อ 17:33
|