[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเองก็เคยสงสัยมาก่อนเช่นกัน เมื่อกราบเรียนถามท่านปู่พระอินทร์ ท่านก็บอกว่า "โลกเราทั้งใบ ถ้าเอาหย่อนลงไปในสวรรค์ชั้นหนึ่ง ก็เหมือนกับเอาถั่วเม็ดเดียวใส่ลงไปในเข่งใบใหญ่ ดังนั้น..ถ้าหากว่าเปรียบทางในโลก ๆ แค่กรุงเทพมหานคร คนหนึ่งไปถึงกรุงเทพฯ ทางด้านบางแค อีกคนหนึ่งเข้าถึงกรุงเทพฯ ทางด้านบางนา อีกคนหนึ่งเข้าถึงกรุงเทพฯ ทางด้านดอนเมือง ทั้งสามคนนี้ ถ้าเอามาบอกเล่ากันแล้ว จะเหมือนกันหรือไม่ ?"

กระผม/อาตมภาพก็ "ถึงบางอ้อ" ตอนนั้นเอง ว่าสิ่งที่ท่านปู่พระอินทร์บอกกล่าวมานั้นเป็นเรื่องจริงอย่างยิ่ง เพราะว่าวินาทีแรกที่กระผม/อาตมภาพไปบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ ก็ไม่ได้เจอจอมเทวดาในชุดลิเกที่รูปร่างเขียวเหมือนหยกหรือว่าเหมือนแก้วมรกต หากแต่เจอลุงกำนันอ้วนพุงปลิ้น ใส่กางเกงขาสามส่วน มีผ้าข้าวม้าพาดบ่า นั่งสูบบุหรี่มวนโตเกือบเท่าข้อมือ..!

เมื่อกระผม/อาตมภาพไปยืนงง ๆ จ้องท่านว่า "นี่หรือพระอินทร์ ?" ท่านก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรงแล้วถามว่า "แกอยากเห็นแบบไหนล่ะ ?" แล้วภายในไม่กี่วินาทีก็เปลี่ยนให้เห็นเป็นร้อย ๆ แบบ จนมาในแบบสุดท้ายที่เราเคยชิน ก็คือเหมือนอย่างกับเป็นกายแก้ว แต่งชุดลิเก แล้วมีมหามงกุฎที่บนยอด มีแก้วสีเขียวเม็ดใหญ่ ซึ่งแผ่ประกายลงมาแล้ว ทำให้ร่างกายของท่านพลอยมีสีเขียวไปด้วย

กระผม/อาตมภาพก็เพิ่งเข้าใจเดี๋ยวนั้นเองว่า ในแต่ละคน แต่ละท่านที่ขึ้นไปนั้น ถ้าหากว่ามีกรรม มีความผูกพันกันต่าง ๆ ไป ในเมื่อเป็นเช่นนั้น การรู้เห็นของเราอย่างหนึ่ง ความผูกพันที่มีแต่อดีตมาอย่างหนึ่ง ท่านก็จะแสดงให้เห็นต่างกันไป กระผม/อาตมภาพขึ้นไปในฐานะลูกหลาน ท่านก็มาแบบลุงกำนันบ้านนอกใจดีเลย แต่ว่าบุคคลอื่นไป อาจจะเห็นท่านเต็มบุญเต็มบารมีก็เป็นได้ เหล่านี้เป็นต้น

ท่านทั้งหลายถ้าหากว่าสงสัย อย่าได้ลืมเคล็ดลับที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ได้กล่าวเอาไว้ ก็คือ "ขอบารมีพระสงเคราะห์ให้เรารู้เห็นตามสภาพความเป็นจริง" ถ้าหากว่าเราถือเคล็ดลับตรงนี้แน่นแฟ้น ก็จะสามารถรู้เห็นได้ชัดเจน แบบเดียวกับที่มองผ่านสายตาของพระอริยเจ้าระดับพระอรหันต์ขึ้นไป ก็คือชัดเจนเหมือนกับตาเห็น เต็มบุญเต็มบารมีของท่าน สิ่งที่เรารู้เห็นตามความเป็นจริง ก็จะสามารถบอกกล่าวรายละเอียดได้มากกว่าผู้อื่น หรือว่าเห็นได้เต็มบุญเต็มบารมีมากกว่าผู้อื่น