[เถรี]

แต่ก็เป็นการดี ถ้าหากว่ามาแข็งแรงในตอนแก่ ก็น่าจะทำให้การงานเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา มีความสะดวกคล่องตัวขึ้น บรรดาท่านทั้งหลายที่ช่วยรักษาช่วยพยาบาลมาก็ดี ช่วยหาหมอหายามาให้ก็ดี ตลอดจนกระทั่งบรรดาเจ้ากรรมนายเวรที่ยินดีอโหสิกรรมให้ก็ตาม บุญกุศลในส่วนที่กระผม/อาตมภาพสร้าง ก็ต้องมีส่วนของท่านทั้งหลายอยู่แล้ว ถ้าสามารถที่จะเป็นเช่นนั้นได้ กระผม/อาตมภาพก็จะยินดีมาก เนื่องเพราะว่าการงานต่าง ๆ เพื่อพระศาสนาจะได้ทำอย่างเต็มที่

แต่ถ้าหากว่าไม่ดีขึ้น ก็ทำใจยอมรับแล้วว่าชาติก่อน ๆ เกเรเอาไว้มาก ถ้าเขาไม่ยินดีอโหสิกรรมให้ เราก็ไม่สามารถที่จะไปบังคับใครได้ ก็จำเป็นต้องก้มหน้ารับกรรมไป คิดว่าจบชาตินี้เมื่อไรก็คงเหลือกรรมติดตัวน้อยเต็มที ถ้าบังเอิญต้องเกิดใหม่ก็คงไม่ลำบากเหมือนกับชาตินี้ หรือถ้าหากว่าหมดกิเลสเข้าสู่พระนิพพานได้ก็เป็นอันว่าจบกัน ต่อให้อโหสิกรรมหรือไม่อโหสิกรรม บุคคลที่เข้าถึงในระดับนั้น เท่ากับสลัดหลุดวงโคจรของกรรมต่าง ๆ ไปแล้ว ถึงไม่อโหสิกรรมก็กลายเป็นอโหสิกรรมโดยอัตโนมัติเท่านั้นเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๑๐ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)