[เถรี]

เจ้าของรถที่จะเร่งไปส่งพวกเรา แม้ว่าจะงง ๆ กับข้อหาของตำรวจ เนื่องเพราะว่าเห็นมีกระผม/อาตมภาพอยู่รูปเดียว แต่ก็ยอมให้ยึดใบขับขี่ นัดแนะกันว่า เมื่อส่งคณะของกระผม/อาตมภาพแล้ว ก็จะรีบกลับมา "เคลียร์" เรื่องให้เรียบร้อย ไม่ทราบเหมือนกันว่าจนป่านนี้เรียบร้อยไปเท่าไร เนื่องเพราะว่าพี่ ๆ ทั้งหลาย เมื่อได้รับคำสั่งท่านปู่พระอินทร์มา ก็เล่นกันสนุกสนาน จนตำรวจเห็นว่ามีพระนั่งอยู่บนหลังคา ๕ รูป แต่เจ้าของรถเห็นกระผม/อาตมภาพรูปเดียว

ท่านพี่ทั้ง ๔ นี้ ต้องบอกว่า ความจริงท่านก็อยู่บนพระนิพพานกันแล้ว เพียงแต่ว่าวิสัยเก่าเป็นผู้มีความสนุกสนานเฮฮา เหมือนกับที่ญาติโยมบางท่านที่ให้คำจำกัดความว่า กระผม/อาตมภาพนั้น "ซนมาก" แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ จะว่าไปแล้ว บางอย่างก็เป็นการรื่นเริงในธรรม เมื่อได้พี่ทั้ง ๔ มาช่วยเหลือ ไม่ให้อากาศกระชากลงไปมากมายนัก ทำให้กระผม/อาตมภาพยังมีความแข็งแรงเพียงพอที่จะอยู่ได้ โดยไม่จับไข้เมื่ออากาศเปลี่ยนแรง

หลังจากที่รออยู่บนรถบัสคันที่ ๒ ประมาณครึ่งชั่วโมง ไม่มีใครขึ้นมาสักคนแม้กระทั่งพลขับ กระผม/อาตมภาพจึงตัดสินใจเดินกลับไปนั่งที่รถบัสหมายเลข ๑ แทน เนื่องเพราะว่าญาติโยมทั้งหลายส่วนมากแล้ว ถ้าไม่ใช่ไฟลนก้นก็ไม่ขยับกัน ขนาดมาเที่ยวนี้ แม้กระทั่งบรรดาหัวหน้าทัวร์ ไกด์ ตลอดจนกระทั่งสตาฟฟ์ต่าง ๆ ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ยังไม่เคยทำทัวร์ที่คณะเตรียมพร้อมได้รวดเร็วขนาดนี้มาก่อน อยากจะบอกว่าขนาดนี้ของญาติโยมนั้น ยังไม่ได้ ๕๐ เปอร์เซ็นต์ที่กระผม/อาตมภาพต้องการเลย..!

พวกเราเดินทางออกจากโรงแรมจำปาสักแกรนด์ หลังที่เช็คเอาท์ทุกอย่างแล้ว โดยมีกระผม/อาตมภาพคนเดียว ที่ลืมกุญแจคีย์การ์ดทั้ง ๒ ใบติดกระเป๋ามา เนื่องจากว่าติดตัวมาตลอด ๓ วัน จึงลืมคืนให้ ต้องส่งให้เจ้าหน้าที่เขาทั้งที่อยู่บนรถนั่นเอง พวกเราวิ่งตรงไปยังภายในตัวเมือง ผ่านทางด้านที่เป็นสะพานข้ามแม่น้ำเซ ที่เรียกกันว่าเซโดน แล้วก็เลี้ยวซ้ายเข้าไปยังหน้าศาลหลักเมือง อ้อมหลักเมืองแล้วมาจอดที่หน้าวัดหลวงปากเซ ซึ่งอยู่แค่ถนนคั่นกับศาลหลักเมืองเท่านั้น

กระผม/อาตมภาพพาคณะเข้าไปกราบสักการะองค์พระประธาน แล้วให้ทุกคนร่วมทำบุญบูรณปฏิสังขรณ์วัดหลวงปากเซแห่งนี้ โดยเฉพาะใครที่มีเงินลาว ให้เทลงตรงนี้ให้หมด สถานที่อื่นที่จะใช้เงินลาวของเรานั้นไม่มีแล้ว เมื่อได้เงินมาพานใหญ่ ก็ถวายให้กับพระที่ทำหน้าที่ดูแลอุโบสถ เนื่องเพราะว่าหลวงพ่อเจ้าอาวาสออกไปกิจนิมนต์..!